Włodzimierz Klocek

Wojsko i służby mundurowe

Włodzimierz Klocek, znany również jako Włodzimierz Kobiela, a także jako Włodzimierz Niewęgłowski, to postać o bogatej historii, której życie obfituje w niezwykłe wydarzenia i zasługi. Urodził się 15 stycznia 1921 roku w Krakowie, a jego życie zakończyło się 22 marca 1995 roku w Stanisławowie.

Był on porucznikiem zarówno w Polskich Siłach Zbrojnych, jak i w Armii Krajowej, gdzie zyskał reputację dzięki swoim czynem wojskowym. Jako cichociemny, brał udział w wielu misjach, które miały na celu wsparcie Polski w czasach okupacji. Po zakończeniu wojny kontynuował swoją służbę w ludowym Wojsku Polskim, zyskując dodatkowo miano porucznika.

Jego pseudonimy, takie jak „Garłuch” i „Pstrąg”, wskazują na jego aktywność w trudnych czasach i w sektach oporu, które były kluczowe dla walki o wolność i niepodległość w Polsce. Historia Włodzimierza Klocka jest świadectwem determinacji i poświęcenia w obliczu zagrożeń.

Życiorys

Włodzimierz Klocek był synem Aleksandra, który był działaczem na rzecz niepodległości Polski oraz starszym asesorem w PKP, a jego matką była Helena, z domu Bylica. Młody Włodzimierz ukończył Liceum Humanistyczne przy Państwowym Gimnazjum im. Oswalda Balzera w Zakopanem w 1939 roku, zdobijając świadectwo dojrzałości.

W obliczu zbliżającej się wojny nie został mobilizowany we wrześniu 1939 roku. Wkrótce, bo 25 września tego samego roku, przekroczył granicę polsko-rumuńską, co było kluczowym krokiem w jego życiu. W kwietniu 1940 roku dotarł do Francji, gdzie podjął dalsze kształcenie w Szkole Podoficerskiej w Camp de Coëtquidan, równocześnie pełniąc służbę w 2 batalionie podoficerskim. W czerwcu 1940 roku przeniósł się do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do 3 batalionu strzelców 1 Brygady Strzelców, równocześnie ucząc się w Szkole Podchorążych.

Jego poczucie obowiązku skłoniło go do powrotu do kraju. Po przeszkoleniu w zakresie dywersji i propagandy, 4 marca 1943 roku, został zaprzysiężony w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. W nocy z 18 na 19 października 1943 roku w ramach operacji „Oxygen 8”, dowodzonej przez kapitana naw. Antoniego Freyera, odbył zrzut na teren okupowanej Polski.

Włodzimierz Klocek trafił do Kedywu Okręgu Lublin Armii Krajowej, gdzie objął funkcję instruktora oraz zastępcy dowódcy w oddziale nazwanym „Lekarz”-„Kłak”, który później przekształcił się w 4 pluton Oddziału Partyzanckiego 8. Jego działalność obejmowała szereg akcji dywersyjnych, takich jak:

  • dywersja kolejowa na trasie Lublin–Parczew–Łuków,
  • wysadzenie transportu wojskowego na trasie Lublin–Lubartów w marcu 1944 roku,
  • akcje rozbrojeniowe,
  • operację na sklep dla Niemców pod Lubartowem,
  • zniszczenie stacji pomp w Lubartowie w dniu 22 kwietnia 1944 roku.

W maju 1944 roku został przeniesiony do Inspektoratu Rejonu Radzyń, gdzie objął stanowisko dowódcy oddziału partyzanckiego. Niestety, po przyjeździe do Leśnej został aresztowany, ale podczas śledztwa w Lublinie udało mu się nie zostać zdekonspirowanym. Uciekł na początku lipca 1944 roku, powracając do Lubartowa.

Po zakończeniu działań wojennych, Klocek pracował jako dekorator. W latach 1978–1981 został zarejestrowany jako właściciel lokalu kontaktowego dla Służby Bezpieczeństwa. Ostatecznie zmarł w Domu Pomocy Społecznej „Betania” w Stanisławowie i został pochowany na cmentarzu na Wólce Węglowej.

Awanse

Włodzimierz Klocek przeszedł szereg ważnych awansów w swojej wojskowej karierze. Jego pierwszym znaczącym etapem była chwila, gdy w marcu 1942 roku został mianowany starszym strzelcem podchorążym. Ten awans był kluczowy w jego dalszym rozwoju jako żołnierza.

Po kolejnych latach służby, 19 października 1943 roku otrzymał tytuł podporucznika, co było potwierdzeniem jego umiejętności i zaangażowania. Starannie zdobywał doświadczenie oraz umiejętności, które przyczyniły się do tego znaczącego osiągnięcia.

Ostatecznie, 22 kwietnia 1970 roku, dzięki rozkazowi personalnemu Ministra Obrony Narodowej, awansował na porucznika. Ten awans zaznaczył jego długą i honorową służbę w wojsku, dając mu większą odpowiedzialność i prestiż.

Ordery i odznaczenia

Włodzimierz Klocek zdobył liczne wyróżnienia, które odzwierciedlają jego szczególne osiągnięcia.

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 13543,
  • Medal Wojska – przyznany czterokrotnie.

Przypisy

  1. Łukomski Ł. G., Polak P. B., Suchcitz S. A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945, Koszalin 1997 r., s. 472.

Oceń: Włodzimierz Klocek

★★★★★
Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:15