Jan Dańkowski

---

Życiorys

Jan Dańkowski przyszedł na świat w rodzinie Aleksandra oraz Pauliny z Wajów. Od 1914 roku brał udział w walkach w Legionach Polskich, początkowo angażując się w I Brygadzie Legionów, a później w II Brygadzie. Należąc do 3 pułku piechoty i 2 pułku piechoty, uczestniczył w licznych starciach w Karpatach i Bukowinie. 13 maja 1915 roku, pod Czerniowcami, został wzięty do niewoli przez Rosjan, w której przebywał aż do rozkładu armii rosyjskiej w 1917 roku.

W 1918 roku wstąpił do 4 Dywizji Strzelców Polskich, której dowódcą był Lucjan Żeligowski, działając na terenie Kubania. Pod koniec tego samego roku dołączył do Wojska Polskiego, a jako dowódca kompanii pełnił służbę w 30 pułku piechoty Strzelców Kaniowskich. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany jako kapitan z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 oraz 430. lokatą w korpusie oficerów piechoty, nadal będąc przydzielonym do swojego macierzystego oddziału.

W 1923 roku przeniesiono go do 43 pułku piechoty, gdzie najpierw pełnił obowiązki p.o. dowódcy baonu sztabowego, a później objął stanowisko dowódcy II baonu. W tej jednostce awansował na majora piechoty, z datą starszeństwa od 15 sierpnia 1924 roku. W 1928 roku służył w 43 pp w Dubnie, będąc dowódcą II batalionu detaszowanego w Brodach.

26 marca 1931 roku przeniesiono go do 12 pułku piechoty w Wadowicach, gdzie objął funkcję kwatermistrza pułku. Natomiast 28 czerwca 1933 roku przesunięto go na stanowisko dowódcy batalionu. 30 marca 1934 roku został zwolniony z zajmowanego miejsca, a jego status służbowy pozostawiono w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V.

Na dzień 31 sierpnia 1934 roku, Jan Dańkowski przeszedł w stan spoczynku. W czasie wrześniowej kampanii 1939 roku, po inwazji ZSRR na Polskę, nie są znane okoliczności jego ujęcia, które zakończyło się niewolą w obozie w Starobielsku. Niestety, wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie, a jego ciało potajemnie pochowano w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach. Miejsce to od 17 czerwca 2000 roku stanowi oficjalny Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie, a Jan Dańkowski figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod numerem 1005.

5 października 2007 roku minister obrony narodowej, Aleksander Szczygło, nadał mu pośmiertnie stopień podpułkownika. Awans ten ogłoszono 9 listopada 2007 roku w Warszawie podczas uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Jan Dańkowski, jako osoba wyróżniająca się w swoim zawodzie, zdobył wiele odznaczeń i nagród za swoje zasługi. Jego osiągnięcia są doceniane zarówno w kraju, jak i za granicą.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 700,
• Krzyż Niepodległości – przyznany 24 października 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Krzyż Walecznych dwukrotnie,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 „Polska Swemu Obrońcy”,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

---

Oceń: Jan Dańkowski

---