Jan Fuglewicz

---

Życiorys

Jan Fuglewicz rozpoczął swoją wojskową karierę 7 lipca 1916 roku, gdy dołączył do 10 kompanii 6 pułku piechoty Legionów Polskich. Po zakończeniu I wojny światowej, postanowił kontynuować swoją służbę w Wojsku Polskim. Obydwa kroki w jego wojskowej drodze były znaczące. Ukończył szkołę podchorążych i 1 września 1919 roku, zdobył stopień podporucznika piechoty, co stanowiło ważny krok w jego karierze.

Fuglewicz służył w 24 pułku piechoty, a już 1 września 1920 roku został awansowany na porucznika. W 1928 roku pełnił funkcję oficera w 49 pułku piechoty, którego szlak bojowy udokumentował w swojej książce. Z dniem 1 stycznia 1929 roku, otrzymał stopień kapitana piechoty. W latach 1930–1932 kontynuował naukę w Wyższej Szkole Wojennej, co niewątpliwie wpłynęło na jego rozwój zawodowy.

Rok 1935 przyniósł mu służbę w 76 pułku piechoty. Jego kariera toczyła się dynamicznie—1 stycznia 1936 roku awansował na majora dyplomowanego piechoty. Wiosną 1939 roku pełnił rolę kierownika referatu gospodarczego Niemiec w wydziale IV ewidencji Oddziału II Sztabu Głównego. Opisywano go jako osobę pracowitą, sumienną oraz dokładną. Jego doświadczenie i umiejętności czyniły go idealnym kandydatem zarówno do pracy w ewidencji, jak i na lidera w linii frontu.

Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 roku, a po 17 września opuścił Polskę. Udało mu się dotrzeć do Francji, gdzie kontynuował służbę wojskową. Dowodził III batalionem 1 pułku grenadierów 1 Dywizji Grenadierów i brał udział w kampanii francuskiej 1940 roku, co dowodziło jego talentu dowódczego i strategicznego.

Po II wojnie światowej, Fuglewicz zamieszkał w Polsce. Kontynuował służbę w Ludowym Wojsku Polskim i awansował do stopnia pułkownika dyplomowanego piechoty. Jego wkład w wojskowość został doceniony licznymi odznaczeniami, w tym orderem Virtuti Militari w klasach 4 i 5, dwukrotnym Krzyżem Walecznych, a także złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Niepodległości.

---

Oceń: Jan Fuglewicz

---