Piotr Osiadły

---

Życiorys

Piotr Osiadły przyszedł na świat 29 czerwca 1901 roku w Krzesławicach, które wówczas znajdowały się w powiecie krakowskim, w granicach Królestwa Galicji i Lodomerii. Był synem Błażeja oraz Marii z d. Hołota. Jego edukacja rozpoczęła się w siedmioklasowej szkole powszechnej w Oświęcimiu, jednakże Osiadły kontynuował naukę prywatnie, aby uzupełnić wykształcenie średnie. W młodości zaangażował się w działalność drużyny skautowej w Oświęcimiu. Przed rozpoczęciem służby wojskowej pracował jako urzędnik w Państwowym Zarządzie Wodnym w Oświęcimiu-Barakach.

6 listopada 1918 roku Osiadły wstąpił do Wojska Polskiego. Okres jego służby w czasie wojny z bolszewikami obejmował walki w szeregach III batalionu 3 pułku piechoty. Pełnił funkcję podoficera w 3. kompanii karabinów maszynowych, awansując na stopień sierżanta. Wyróżnił się w czasie starć nad Berezyną: on oraz jego oddział podczas ataków 2 czerwca 1920 roku pod wsią Chałmówka, a dwa dni później pod Lachówką. 25 września 1921 roku, dowódca 3. kompanii karabinów maszynowych, porucznik Franciszek Płatek, wnioskował o jego odznaczenie Orderem Virtuti Militari, przedstawiając jego heroiczne czyny podczas walk.

W dniu 2 czerwca 1920 11. kompania III/3 pp Leg. atakowała wieś Chałmówkę koło Mściża. Pierwszy pluton km przydzielony był do tejże kompanii. Sierż. Osiadły będąc podoficerem broni 3. kompanii km zgłosił się na ochotnika do I plutonu i samorzutnie poderwał pluton do ataku, chociaż linia własnej piechoty była 150 kroków z tyłu. Nieprzyjaciel niespodzianie zaskoczony i oskrzydlony zaczął się wycofywać tracąc kilkunastu ludzi zabitych i 7 wziętych do niewoli.

W dniu 4 czerwca 1920 IV pluton 3 kompanii km został przydzielony do kompanii sztabowej 64 pułku piechoty i w czasie ataków nieprzyjacielskich pod Lachówką sierżant Osiadły, który dostarczał amunicję dla km, widząc krytyczną sytuację również zgłosił się na ochotnika do IV plutonu km i podrywał obsługę km wciąż naprzód, jednocześnie zachęcając piechotę do kontrataku. Kiedy już cała nasza linia zaczęła posuwać się naprzód sierż. Osiadły został ranny w brzuch, będąc wysuniętym 200 kroków przed własną piechotę. Nieprzyjaciel widząc, iż dowódca tego brawurowego oddziału został ranny, ruszył nagle do kontrataku wskutek czego nasza piechota i obsługa km zaczęła się cofać nie zdążywszy zabrać rannego, który był za daleko wysunięty. Po przybyciu posiłków i posunięciu naszej linii naprzód sierż. Osiadły został zabrany z placu boju do szpitala, gdzie po trzech dniach zmarł.

Sierżant Osiadły zmarł 6 czerwca 1920 roku w szpitalu w Stachowie z powodu odniesionej rany. Jego ostatecznym miejscem spoczynku stał się cmentarz w Smolewiczach. Był kawalerem i nie doczekał się potomstwa.

Ordery i odznaczenia

Piotr Osiadły był odznaczany za swoje zasługi.

Wśród jego nagród można wymienić:

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5587 – przyznany pośmiertnie 18 września 1922,
• 20 września 1937 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o przyznanie mu odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”.

---

Oceń: Piotr Osiadły

---