Tadeusz Józef Środulski to postać, która zyskała znaczną renomę w dziedzinie mechaniki. Urodził się 9 marca 1922 roku w Krakowie, gdzie również spędził ostatnie dni swojego życia, przechodząc na emeryturę 8 sierpnia 1995 roku.
Był profesorem mechaniki oraz pełnił funkcję rektora Politechniki Krakowskiej, co niewątpliwie wpłynęło na rozwój tej uczelni oraz jej studentów.
Życiorys
Tadeusz Środulski spędził swoje nieco młodzieńcze lata w gimnazjum św. Jacka, a następnie kontynuował naukę w VIII Liceum Ogólnokształcącym w Krakowie. Jego edukacja akademicka miała miejsce na Politechnice Śląskiej oraz w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, gdzie uzyskał tytuł magistra nauk technicznych. Dodatkowo ukończył Szkołę Nauk Politycznych przy Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Od 1949 roku był zatrudniony w Akademii Górniczo-Hutniczej, a od roku 1954 przeniósł się do Politechniki Krakowskiej. Tam jego praca koncentrowała się w Instytucie Pojazdów Samochodowych i Silników Spalinowych Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej. Dzięki swojej specjalizacji w dziedzinie mechaniki ciepła, w 1961 roku obronił pracę doktorską dotyczącą rozkładu mieszanki paliwowo-powietrznej w cylindrach czterosuwowego silnika gaźnikowego, zaś w 1965 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy dotyczącej wykorzystania energii spalin czterosuwowego silnika wysokoprężnego do napędu turbosprężarki.
W latach 1971–1982 pełnił funkcję prorektora ds. ogólnych Politechniki Krakowskiej, a od 1982 do 1987 był rektorem tej uczelni. Jego osiągnięcia zostały docenione w postaci licznych odznaczeń, w tym Krzyża Kawalerskiego i Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski, jak również Medalu 30-lecia Polski Ludowej oraz Medalu KEN.
Tadeusz Środulski był żonaty z Zofią, z domu Zygmunt. Po zakończeniu życia, jego prochy spoczęły na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Wybrane publikacje
Oto zestawienie wybranych publikacji autorstwa Tadeusza Środulskiego, które cieszą się uznaniem w dziedzinie inżynierii motoryzacyjnej i chemicznej. Poniżej znajdują się szczegóły dotyczące jego prac:
- Silniki samochodowe z zapłonem iskrowym, Warszawa 1960 (wspólnie z Marianem Zabłockim),
- Gaźniki samochodowe, Warszawa 1961 (wspólnie z Marianem Zabłockim),
- Silniki spalinowe z turbodoładowaniem, Warszawa 1970 (wspólnie z Czesławem Kordzińskim),
- Ćwiczenia laboratoryjne z inżynierii chemicznej: praca zbiorowa: skrypt dla studentów wyższych szkół technicznych, Kraków 1984.
Przypisy
- Tadeusz Środulski [w:] WorldCat.org [online].
- Stanisław T. Sroka, Środulski Tadeusz Józef, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. LI, 2016-2017, Warszawa-Kraków, s. 180-182.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Agnieszka Zalewska | Jan Zurzycki | Tadeusz Krupa | Karol Tarnowski | Adolf Aleksandrowicz | Józef Mikulski | Artur Benis | Krzysztof Fiałkowski | Jerzy Serczyk | Jerzy Jurkiewicz | Wojciech Florkowski | Adam Dziurzyński (pedagog) | Elżbieta Zechenter-Spławińska | Wiktor Romański | Adam Panasiewicz | Maria Kłańska | Jadwiga Wierzbiańska | Ewa Komorowska | Jerzy Parvi | Juliusz IppoldtOceń: Tadeusz Środulski