Henryk Wodzicki

Szlachta i monarchia

Henryk Wodzicki, człowiek z bogatą historią i znaczącą rolą w polityce, urodził się 2 grudnia 1813 roku w Krakowie. Jego życie było pełne osiągnięć i zasług, które pozostawiły trwały ślad w lokalnej historii.

Wodzicki herbu własnego był nie tylko hrabią, ale również właścicielem znacznych dóbr, co podkreślało jego wpływ i prestiż w regionie. Pełnił zaszczytną funkcję posła na Sejm Krajowy Galicji, gdzie zasiadał w pięciu kadencjach od 1861 do 1884 roku, co świadczy o jego aktywnej i długotrwałej obecności w życiu politycznym.

Oprócz tego, jego zaangażowanie w sprawy publiczne doprowadziło do pełnienia roli w austriackiej Radzie Państwa, co tylko potwierdza jego znaczenie w szerszym kontekście politycznym epoki.

Zmarł 29 października 1884 roku w Krakowie, pozostawiając za sobą bogate dziedzictwo, które należy do pamięci historycznej tego miasta.

Życiorys

Henryk Wodzicki miał znaczący wpływ na życie polityczne i kulturalne Galicji. Jako poseł na Sejm Krajowy Galicji, był wybierany w kilku kadencjach, co świadczy o jego znaczeniu w regionie. Jego działalność polityczna obejmowała:

  • I kadencję (1861-1867) w obwodzie żółkiewskim,
  • II kadencję (1867-1868),
  • III kadencję (1870-1876), podczas której zmarł w 1875 roku,
  • IV kadencję (1877-1882),
  • V kadencję (1882-1889), gdzie zmarł w 1884 roku, a jego następcą został Michał Bobrzyński, który został obrany 29 października 1885.

Wodzicki nie tylko działał w parlamencie, ale również pełnił funkcje w organizacjach społecznych. Był współzałożycielem oraz pierwszym przewodniczącym dyrekcji Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie, które funkcjonowało w latach 1860-1864. Od 1854 do 1883 roku był wiceprezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, biorąc aktywny udział w promocji sztuki i kultury.

W obrębie instytucji państwowych był członkiem Izby Panów Rady Państwa i przez wiele lat przewodniczył Towarzystwu Gospodarczo-Rolniczemu Krakowskiego, pełniąc tę funkcję od 1861 do 1884. Jego zaangażowanie w sprawy rolnictwa i gospodarki było widoczne, a także był członkiem – korespondentem Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego w latach 1860-1866 oraz członkiem Towarzystwa Dobroczynności.

Życie osobiste Henryka Wodzickiego było związane z Teresą Karoliną z Sułkowskich, córką ordynata rydzyńskiego. Para miała syna, Antoniego, który również stał się ziemianinem i politykiem konserwatywnym. W życiu rodzinnym Wodzickich ważną postacią był także jego brat Kazimierz, który zasłynął jako ornitolog oraz poseł do Rady Państwa.

Henryk Wodzicki znalazł swój ostatni spoczynek w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera Lb). Z okazji jego zasług, w 1885 roku, wybitną pamiątką po nim był medal wybity przez Towarzystwo Rolnicze Krakowskie, zaprojektowany przez Karola Radnitzkiego.

Przypisy

  1. a b Parlament Österreich Republik, Kurzbiografie Wodzicki, Henryk Graf [online], parlament.gv.at [dostęp 13.10.2019 r.] (niem.).
  2. Andrzej Romaniak: Medale, medaliony, plakiety. Katalog zbiorów. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2005 r., s. 25.
  3. Jerzy Dunin-Borkowski, Almanach Błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich, Lwów, 1908 r., s. 991.
  4. Alfons Jan Lippoman, Pamiętnik Towarzystwa Rolniczego Krakowskiego za czas od r. 1845 do r. 1895, Kraków, 1898 r., s. 108-116.
  5. Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987 r., s. 148.
  6. 50-lecie Krakowskiego „Tow. Wzaj. Ubezpieczeń”. Pierwszy Zarząd. „Kurier Kolejowy i Asekuracyjny”, s. 4, Nr 11 (568) z 01.06.1911 r.
  7. 50-lecie Krakowskiego „Tow. Wzaj. Ubezpieczeń”. Pierwszy Zarząd. „Kurier Kolejowy i Asekuracyjny”, s. 3-4, Nr 11 (568) z 01.06.1911 r.
  8. Handbuch des Lemberger Sttathalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1860, s. 270; 1861, s. 402; 1862, s. 414; 1863, s. 425; 1864, s. 434; 1865, s. 447; 1866, s. 462.

Oceń: Henryk Wodzicki

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:25