Kazimierz Zbigniew Sowa

---

Życiorys

Kazimierz Zbigniew Sowa to wybitny socjolog, który zdobył dyplom z socjologii w 1965 roku. Aktualnie jest emerytowanym profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1971 roku obronił doktorat zatytułowany Środowisko społeczne jako czynnik socjalizacji, który napisał pod opieką profesora Pawła Rybickiego. Jego praca habilitacyjna, Wstęp do socjologicznej teorii zrzeszeń, była wydana dwukrotnie w 1986 i 1988 roku i stała się znaczącą publikacją w polskiej socjologii, uzyskując status podręcznika w wielu akademiach ekonomicznych na przełomie lat siedemdziesiątych.

Sowa pracował także na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach w latach 1977–1978, a następnie w rzeszowskiej filii Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w latach 1985–1990, która obecnie nosi nazwę Szkoła Główna Handlowa. Był również związany z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Rzeszowie (1983–2003), gdzie w latach 1990–1996 pełnił funkcję rektora. Pracował także w Wyższej Szkole Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera w okresie 2003–2005 oraz w PWSZ w Oświęcimiu (2006–2016). Od 2017 roku prowadzi wykłady na studiach doktoranckich w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie.

Jego kariera obejmowała również doświadczenia za granicą: w latach 1976–1979 pracował w Bagdadzie, przy opracowywaniu Generalnego Programu Budownictwa Mieszkaniowego dla Iraku, którego realizacja miała trwać do roku 2000. W 1986 roku był stypendystą (temporary fellow) w Nuffield College Uniwersytetu w Oksfordzie.

W latach 1980–1981 pełnił rolę doradcy dla Regionu Małopolska NSZZ „Solidarność” i w 1981 roku został przewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Spółdzielczym Instytucie Badawczym w Warszawie. W okresie 1996–2003 był członkiem Komitetu Socjologii Polskiej Akademii Nauk, a w latach 1999–2003 zasiadał w Prezydium. Równocześnie, od 1981 do 1984 oraz w latach 2000–2003, był aktywny w Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, gdzie w latach 1984–1981 sprawował funkcję przewodniczącego Krakowskiego Oddziału Towarzystwa.

Sowa był członkiem Rady Krajowej Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” w latach 1999–2005 oraz prezesem rzeszowskiego oddziału tego stowarzyszenia w latach 1996–2002. Ponadto, zainicjował oraz przez długie lata przewodniczył Radzie Programowej serii wydawniczej Galicja i jej dziedzictwo, zapoczątkowanej przez Wydawnictwo WSP w Rzeszowie i kontynuowanej przez Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego. Pełnił także rolę redaktora w czasopiśmie „Zarządzanie Publiczne” i uczestniczył w pracach Rady Programowej czasopisma „Trzeci Sektor”.

Za swoją działalność naukową i społeczną był odznaczany wieloma nagrodami, w tym Złotym Krzyżem Zasługi w 1981 roku, Medalem Komisji Edukacji Narodowej w 1998 roku oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2002 roku.

Kazimierz Sowa zajmował się w swojej pracy badawczej tematyką zrzeszeń, urbanistyki, gospodarki nieformalnej, lokalnych społeczności oraz historią socjologii w Polsce. Mieszka w Lanckoronie, a jego synem jest Jan Sowa.

Najważniejsze publikacje książkowe

Oto wybór najważniejszych książek autorstwa Kazimierza Zbigniewa Sowę, które istotnie wpłynęły na rozwój badań socjologicznych w Polsce.

• 1965 – Dom studencki jako środowisko społeczne, Warszawa,
• 1971 – Studenci Katowic i Krakowa, Warszawa,
• 1975 – Elementy socjologicznej teorii zrzeszeń, Warszawa,
• 1988 – Miasto – środowisko – mieszkanie, Kraków,
• 2000 – Socjologia – społeczeństwo – polityka, Rzeszów,
• 2012 – Szkice o sferze publicznej i polskim społeczeństwie obywatelskim, Kraków.

---

Oceń: Kazimierz Zbigniew Sowa

---