Stanisław Roman Kochanowski, urodzony 18 października 1873 roku w Krakowie, to postać o wielu talentach i osiągnięciach, która pozostawiła trwały ślad w historii Polski. Zmarł w 1943 roku we Lwowie.
Kochanowski był rotmistrzem Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej, co podkreśla jego zaangażowanie w sprawy kraju. Nie tylko pełnił zaszczytną służbę wojskową, ale także był nauczycielem oraz wykładowcą, dzieląc się swoją wiedzą i pasją z młodym pokoleniem.
Oprócz kariery wojskowej i edukacyjnej, Stanisław Kochanowski był również uzdolnionym malarzem, co dodatkowo wzbogacało jego twórczą osobowość i wpływało na różnorodność jego dorobku artystycznego.
Życiorys
Stanisław Kochanowski urodził się 18 października 1873 roku jako syn Jana, ziemianina, oraz Amelii z Wąsowiczów. W młodości uczęszczał do gimnazjum w Przemyślu, gdzie był aktywnym członkiem organizacji Orzeł Biały od 1885 do 1897, a także Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. W 1893 roku zdał egzamin dojrzałości w Gimnazjum św. Anny w Krakowie.
Po ukończeniu szkoły, Stanisław odbył roczną służbę wojskową w c. i k. armii jako ochotnik. Następnie zdecydował się na studia w Akademii Sztuk Pięknych oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie kształcił się w zakresie filologii romańskiej i germańskiej.
W 1903 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel języka niemieckiego, najpierw w Tarnowie, a później w nauczanej przez siebie szkole – w macierzystym Gimnazjum św. Anny w Krakowie oraz w Nowym Sączu. Swoją karierę pedagogiczną kontynuował także w Akademii Handlowej we Lwowie. Jego życie znacznie się zmieniło po wybuchu I wojny światowej, kiedy to 3 lipca 1915 roku wstąpił do Legionów Polskich.
W czasie wojny Stanisław służył w III dywizjonie kawalerii, a później w 6 pułku piechoty, gdzie piastował funkcję adiutanta I batalionu. Został awansowany do stopnia podporucznika piechoty 9 sierpnia 1915 roku. Jego aktywność na froncie, szczególnie w kampanii wołyńskiej, była znacząca. Po kryzysie przysięgowym w 1917 roku, działał w Polskim Korpusie Posiłkowym, gdzie pełnił rolę adiutanta i wykładowcy w szkole oficerskiej w Bolechowie.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, rozpoczął aktywne uczestnictwo w obronie Lwowa podczas konfliktu polsko-ukraińskiego, co miało miejsce w listopadzie 1918 roku. Został awansowany do stopnia rotmistrza 8 grudnia 1918 roku, a jego praca obejmowała również funkcję adiutanta Dowództwa Okręgu Generalnego „Lwów” oraz adiutanta małopolskich oddziałów Armii Ochotniczej w czasie wojny polsko-bolszewickiej.
Po zakończeniu walk, Kochanowski kontynuował służbę w DOG oraz w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VI. Został zweryfikowany do stopnia rotmistrza z datą 1 czerwca 1919 roku, a 1 kwietnia 1923 roku przeszedł do rezerwy. W okresie międzywojennym, był wykładowcą w Akademii Handlu Zagranicznego we Lwowie.
Stanisław Kochanowski zmarł w 1943 roku we Lwowie. Jego żoną była Eugenia z domu Majdinger.
Ordery i odznaczenia
Stanisław Kochanowski, w swym życiu, otrzymał szereg prestiżowych odznaczeń, które podkreślają jego zasługi oraz wkład w rozwój kraju.
- Krzyż Niepodległości,
- Krzyż Walecznych,
- Złoty Krzyż Zasługi (1938).
Przypisy
- Odznaczenia Krzyżem Zasługi wśród Legionistów Okręgu Lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, 09.09.1938 r., s. 3, nr 204
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jan Moszew | Tadeusz Świerz | Wawrzyniec Alfons Karyński | Józef Korpanty | Kazimierz Zakrzewski (historyk) | Jan Robel | Anna Citkowska-Kimla | Stanisław Estreicher | Alexandra Kwiatkowska-Viatteau | Kazimiera Sobieska-Stachurowa | Maksymilian Wiśniowiecki | Adam Krzyżanowski (ekonomista) | Kazimierz Zbigniew Sowa | Andrzej Gołaś (ur. 1946) | Stanisław Dominik Kleczewski | Maksymilian Gumplowicz | Barbara Skucińska | Bronisław Janowski | Julian Bayer | Władysław MadydaOceń: Stanisław Kochanowski (nauczyciel)