Leonard Neuger, który przyszedł na świat 2 kwietnia 1947 roku w Krakowie, był osobą o znaczącym dorobku w dziedzinie slawistyki oraz tłumaczeń. Jego życie zakończyło się 9 lipca 2021 roku, również w Krakowie.
Był on nie tylko wybitnym slawistą, ale także działaczem opozycji demokratycznej w Polsce Ludowej. Jego zaangażowanie w walkę o wolność i demokrację przejawiało się w tym, że był członkiem NSZZ „Solidarność”, co miało kluczowe znaczenie w jego życiu publicznym.
W latach 1983–2015 Leonard Neuger mieszkał w Szwecji, gdzie zdobywał dalsze doświadczenie zawodowe i naukowe. Jako profesor i dyrektor Instytutu Slawistyki na Uniwersytecie w Sztokholmie, miał wpływ na kształcenie wielu pokoleń studentów.
Życiorys
Leonard Neuger swoją podróż edukacyjną rozpoczął w roku 1965, kiedy to zapisał się na studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie swoich studiów aktywnie brał udział w protestach studenckich, które miały miejsce w marcu 1968 roku. Był jednym z członków komitetu strajkowego, który zorganizował działania studentów uczelni krakowskich. Niestety, za swoją aktywność na rzecz sprawy studenckiej został aresztowany pod koniec kwietnia tego samego roku. W wyniku represji, w wrześniu 1968 roku, został skazany na 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 4000 zł.
Po odbyciu kary, Neuger powrócił na studia i w 1970 roku obronił swoją pracę magisterską, która była pisana pod kierunkiem znanego polskiego literaturoznawcy, Kazimierza Wyki. Następnie, w latach 1970–1974, pracował jako nauczyciel języka angielskiego w IV Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie. Od 1974 roku kontynuował swoją karierę zawodową w Instytucie Literatury i Kultury Polskiej na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach.
W 1978 roku obronił tam doktorat, który dotyczył działalności Kazimierza Wyki jako krytyka literackiego w okresie powojennym, a jego promotoram był Ireneusz Opacki. Od 1980 roku Neuger zaangażował się w działalność NSZZ „Solidarność”, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Zakładowej Związku w swoim miejscu pracy.
W 1981 roku objął stanowisko redaktora w piśmie Tygodnik Katowicki, które było wydawane w sposób niezależny od cenzury przez Region Śląsko-Dąbrowski NSZZ „Solidarność”. Niestety, po ogłoszeniu stanu wojennego, 18 grudnia 1981 roku został internowany. Przez pewien czas przebywał w zakładach karnych w Szerokiej oraz Uhercach. Został zwolniony w czerwcu 1982 roku, jednakże nie mógł wrócić do pracy na uniwersytecie.
W kwietniu 1983 roku Neuger postanowił emigrować do Szwecji, gdzie rozpoczął pracę w Instytucie Slawistyki Uniwersytetu w Sztokholmie. Z biegiem lat, w 1995 roku, uzyskał tytuł profesora języka i literatury polskiej. W 2003 roku objął stanowisko dyrektora Instytutu Slawistyki, a w 2012 przeszedł na emeryturę. Po kilku latach, w 2015 roku, zdecydował się wrócić i zamieszkać w Polsce.
Leonard Neuger był także członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich aż do sierpnia 2020 roku. Niestety, zmarł 9 lipca 2021 roku w Krakowie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znalazło się na Nowym Cmentarzu Żydowskim w Krakowie, gdzie został pochowany 20 lipca 2021 roku.
Książki
Leonard Neuger to autor, którego twórczość obejmuje różnorodne tematy i formy literackie. W jego dorobku znajdują się prace, które kształtują polską myśl literacką oraz tłumaczeniową. Oto lista jego publikacji:
- Dosyć żartów (1993),
- Pomysły do interpretacji. Studia i szkice o literaturze polskiej (1997),
- Z perspektywy tłumacza. Szkice o poezji szwedzkiej (1997),
- Ćwiczenia z wrażliwości. Duże i małe szkice literackie (2006),
- Zwierciadło. Andriej Tarkowski w rozmowie z Jerzym Illgiem i Leonardem Neugerem (2016).
Tłumaczenia
Leonard Neuger poświęcił swoją uwagę i talent różnorodnym dziełom literackim, co znajduje odzwierciedlenie w jego imponującej liście tłumaczeń. Oto niektóre z nich:
- Carl Michael Bellman, Fredmanowe Posłania i Pieśni (1991),
- Magnus Florin (inne języki), Ogród (1999),
- Katarina Frostenson, 4 monodramy; Sala P (1999),
- Harry Martinson, Poezje wybrane (1995; wraz z Januszem Bogdanem Roszkowskim),
- Rita Tornborg, Imieniny Salomona (1993),
- Tomas Tranströmer, Dziki rynek; Żywym i umarłym (1989),
- Tomas Tranströmer, Moja przedmowa do ciszy (1992),
- Tomas Tranströmer, Muzeum motyli (1994),
- Tomas Tranströmer, Gondola żałobna (1996),
- Tomas Tranströmer, Wiersze i proza 1954–2004 (2012 – z Magdaleną Wasilewską-Chmurą),
- Marcia Sá Cavalcante Schuback, Pochwała nicości. Eseje o hermeneutyce filozoficznej (2008),
- Eric Johan Stagnelius, Elegie (1991).
Nagrody i odznaczenia
Leonard Neuger, wybitny tłumacz i autor, zdobył wiele wyróżnień na przestrzeni swojej kariery. Jego praca została doceniona zarówno w Polsce, jak i w Szwecji, co odzwierciedlają poniższe nagrody:
- Stiftelsen Natur & Kulturs översättarpris, przyznana przez Akademię Szwedzką w 1990 roku,
- Svensk-Polsk Samfundets Pris, otrzymana w 1991 roku,
- Författarfondens Premium, przyznana w 1992 roku,
- Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, nadany w 1995 roku (M.P. z 1995, nr 31, poz. 365),
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, nadany w 2004 roku (M.P. z 2004, nr 48, poz. 819),
- Profesor Honorowy Uniwersytetu Śląskiego od 2011 roku,
- Krzyż Wolności i Solidarności, przyznany w 2014 roku,
- Svenska Akademiens pris för översättning av svensk literatur, zdobyty w 2017 roku.
Każda z tych nagród świadczy o jego talentach tłumaczeniowych oraz wkładzie w rozwój kultury i literatury.
Przypisy
- Nekrolog Leonarda Neugera opublikowany przez przyjaciół. wyborcza.pl, 19.07.2021 r. [dostęp 05.08.2021 r.]
- Pogrzeb Leonarda Neugera. gwzkrakow.pl, 16.07.2021 r. [dostęp 05.08.2021 r.]
- Był przewodnikiem i przyjacielem polskich poetów. Nie żyje Leonard Neuger. wyborcza.pl, 11.07.2021 r. [dostęp 28.07.2021 r.]
- Leonard Neuger - "Wierutne bajki dla dorosłych dzieci". miasto-ogrodow.eu. [dostęp 28.07.2021 r.]
- Leonard Neuger. us.edu.pl. [dostęp 11.07.2021 r.]
- Janusz Anderman i inni: Rezygnujemy z członkostwa w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich. „Zeszyty Literackie”, 14.08.2020 r. [dostęp 21.08.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jacek Popiel (teatrolog) | Zygmunt Holcer | Katarzyna Bieroń | Józef Gębczak | Michał Niezabitowski | Zdzisław Szewczyk (etnograf) | Jan Ostrowski (historyk) | Zygmunt Żytkowski | Jerzy Szwagrzyk | Stefan Harassek | Janusz Sikorski (historyk) | Jacek Szarski | Marek Valenta | Jacek Mulak | Adam Bielański (chemik) | Henryk Markiewicz | Kazimierz Jarmundowicz | Grażyna Trzeciak | Zofia Libiszowska | Maria Irena MileskaOceń: Leonard Neuger