Maria Irena Mileska

---

Życiorys

Maria Irena Mileska, niezwykle utalentowana i zaangażowana osoba, ukończyła w 1932 roku studia z zakresu geografii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej działalność przed II wojną światową była związana z harcerstwem, gdzie pełniła funkcję komendantki krakowskiej chorągwi ZHP, a także była aktywną członkinią Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.

W trakcie II wojny światowej kontynuowała swoją działalność w podziemnym harcerstwie oraz w Wojskowej Służbie Kobiet. Od 1943 roku pełniła rolę referentki łączności WSK w Okręgu Warszawski. Była również uczestniczką Powstania Warszawskiego, a po jego kapitulacji nadano jej stopień porucznika, co odpowiadało stanowisku komendantki WSK. Jeszcze przed wzięciem do niewoli, została mianowana przez dowództwo AK na komendantkę kobiet-jeńców.

Maria była jeńcem wojennym w obozach Stalag XI B Fallingbostel oraz Stalag VI C Oberlangen. Na początku pełniła funkcję komendantki nieformalnie, a później, z akceptacją niemieckiego komendanta obozu, jej rola była oficjalna.

Dodatkowo, zajmowała się ochroną przyrody w Tatrach oraz pracowała w różnych urzędach, a także jako asystentka-wolontariuszka Stanisława Leszczyckiego, uczestniczyła w tworzeniu Zakładu Antropogeografii Uniwersytetu Warszawskiego. Jej praca koncentrowała się na kierowaniu pracami związanymi z odgruzowywaniem i odbudową pałacu Czetwertyńskich-Uruskich, a następnie przygotowaniu do zajęć dydaktycznych.

Od jesieni 1948 roku rozpoczęła się jej kariera dydaktyczna w Zakładzie Antropogeografii, który przekształcił się w Katedrę Geografii Ekonomiczno-Społecznej, a później w Katedrę Geografii Ekonomicznej Polski. Tam pełniła różne funkcje, takie jak st. asystentka, adiunktka oraz starsza wykładowczyni, aktywnie uczestnicząc w rozwoju nauki.

Dodatkowo, Maria Irena Mileska była zaangażowana w działalność Polskiego Towarzystwa Geograficznego, gdzie zainicjowała ponowne wydawanie magazynu geograficznego „Poznaj świat”, w którym pracowała przez długie lata. Przyczyniła się również do funkcjonowania Komisji Krajoznawczej Zarządu Głównego PTTK, a po pewnym czasie przewodniczyła tej komisji przez trzy kadencje.

18 czerwca 1962 roku otrzymała tytuł doktora nauk przyrodniczych nadany uchwałą Rady Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego. Po wielu latach pracy, w 1973 roku przeszła na emeryturę.

Odznaczenia

Maria Irena Mileska otrzymała wiele prestiżowych wyróżnień, które odzwierciedlają jej wkład w różnorodne dziedziny. Poniżej przedstawiamy najważniejsze odznaczenia:

• Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami,
• Krzyż Walecznych (IX 1944),
• Złota Honorowa Odznaka PTTK (1962),
• Medal im. A. Janowskiego (1966),
• Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego (1964),
• Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1973),
• Zasłużony Działacz Turystyki (1964).

Każde z tych wyróżnień jest świadectwem jej zaangażowania i osiągnięć w pracy na rzecz społeczeństwa oraz turystyki.

Publikacje

Maria Irena Mileska ma na swoim koncie wiele znaczących publikacji, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy w obszarze turystyki oraz historii harcerstwa. Oto niektóre z jej najważniejszych dzieł:

• Regiony turystyczne Polski, Warszawa 1963,
• Materiały do historii krakowskiego harcerstwa żeńskiego w latach 1911-1939, Kraków 2003,
• Harcerki 1939 – 1945,
• Słownik geografii turystycznej Polski, Warszawa 1956 – 1959, tomy I – III,
• Słownik geograficzno – krajoznawczy Polski, wspólnie z Zofią Aleksandrowicz, Warszawa 1983.

---

Oceń: Maria Irena Mileska

---