Stefan Harassek

---

Życiorys

Stefan Harassek był synem Henryka oraz Stefanii z rodziny Mydlarskich. Ukończył edukację średnią, uzyskując maturę z odznaczeniem w 1909 roku w Gimnazjum św. Jacka w Krakowie. W latach 1909-1914 podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie zdobył nie tylko wiedzę, ale także pasję do filozofii. Stopień doktora otrzymał w 1915 roku na podstawie pracy zatytułowanej „Kant w Polsce przed 1830”. Habilitacja miała miejsce w 1925 roku na Wydziale Filozoficznym UJ, a od 1926 aż do wybuchu II wojny światowej, prowadził wykłady z historii filozofii.

W 1928 roku Stefan Harassek związał się z Zofią Ujwarą poprzez małżeństwo. Jego działalność naukowa przyniosła mu uznanie, co zaowocowało w 1937 roku, gdy został współpracownikiem Komisji Historii Literatury Polskiej Akademii Umiejętności. Niestety, jego życie akademickie zostało przerwane, gdyż 6 listopada 1939 roku, pomimo spóźnienia na wykład sturmbannführera SS Brunona Müllera, został aresztowany w ramach akcji represyjnej wymierzonej w profesorów uniwersyteckich. Po aresztowaniu trafił do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen.

Po zwolnieniu, w listopadzie 1943 roku, Stefan Harassek przebywał w Pilźnie, gdzie zaangażował się w tajne nauczanie. Uczył propedeutyki filozofii w Krakowie oraz języka polskiego i historii Polski w Pilźnie. Po zakończeniu II wojny światowej, w latach 1945–1950, objął stanowisko kierownika Katedry Filozofii II na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Dodatkowo, prowadził zajęcia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie zajmował się historią filozofii XIX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem filozofii polskiej.

Wybrane publikacje

Stefan Harassek, znany z swojego wkładu w myśl filozoficzną, ma w swoim dorobku kilka istotnych publikacji. Należą do nich:

• Kant w Polsce przed rokiem 1830 (praca doktorska), Gebethner i Wolff, Kraków 1916,
• Idea pokoju w dziejach myśli ludzkiej, Warszawa 1949.

---

Oceń: Stefan Harassek

---