Zygmunt Holcer

Nauka i edukacja

Zygmunt Holcer to postać o niezwykle różnorodnych talentach i zainteresowaniach, która urodziła się 10 listopada 1925 roku w Krakowie, a swoje życie zakończyła 17 lipca 2004 roku w tym samym mieście.

Był on polskim mikrobiologiem, który z pasją angażował się w szeroką gamę tematów związanych z nauką oraz kulturą. Jego ciekawość świata przejawiała się nie tylko w badaniach naukowych, ale również w kolekcjonowaniu, gdzie stawał się ekspertem w zakresie skamieniałości i minerałów.

Dodatkowo, Zygmunt Holcer był także uzdolnionym fotografikiem, który za pomocą obiektywu dokumentował otaczającą go rzeczywistość, a jego zainteresowania obejmowały także historię, co czyniło go amatorskim historykiem. Jako działacz społeczny, jego działalność miała na celu wspieranie lokalnej społeczności oraz propagowanie wiedzy na temat kultury i nauki.

Na zawsze pozostanie w pamięci jako osoba, która podczas II wojny światowej była więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych, co kształtowało jego późniejsze życie oraz działalność społeczną.

Życiorys

W 1937 roku, po ukończeniu Szkoły Ćwiczeń przy Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim imienia ks. Grzegorza Piramowicza, Zygmunt Holcer podjął naukę w krakowskim gimnazjum Nowodworskiego. Niestety, jego edukacja została przerwana przez wybuch II wojny światowej. W czasach okupacji uczęszczał do Staatliche Kunstgewerbeschule (Szkole Przemysłu Artystycznego), co pozwoliło mu uniknąć przymusowych robót. W tym okresie Zygmunt zaangażował się w działalność konspiracyjną, jednak w lutym 1943 roku został aresztowany razem z ojcem Mieczysławem i osadzony w KL Auschwitz, gdzie przez długi czas był poddawany brutalnym eksperymentom medycznym. W październiku 1944 roku trafił do Buchenwaldu, a później znalazł się w obozach Ohrdruf i Flossenbürg. Po wojnie powrócił do swojej rodzinnej Krakowa.

Maturę zdał w 1946 roku w Liceum im. H. Sienkiewicza, a następnie rozpoczął kształcenie na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę jako mikrobiolog, współpracując z Instytutem Gruźlicy w Krakowie, Sanatorium Dziecięcym w Rabce oraz Krakowską Wytwórnią Surowic i Szczepionek. Na emeryturę przeszedł w 1981 roku, co otworzyło przed nim nowe horyzonty w dziedzinie geologii i kolekcjonerstwa skamielin oraz minerałów. Stworzył wyjątkową kolekcję zmineralizowanych szczątków roślinnych.

W jego działalności naukowej nie zabrakło współpracy z Instytutem Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Muzeum Geologicznym Akademii Górniczo-Hutniczej. Na około 30 wystawach prezentował swoje eksponaty, zdobywając 25 nagród, w tym I i II miejsce. Jego zbiory były także pokazywane w licznych krakowskich muzeach oraz w Galerii Osobliwości „Este”, prowadzonej przez Zbyluta Grzywacza, a także wśród licznych wystaw w Francji i Słowacji. Kolekcję paleobotaniczną przekazał do Muzeum Paleobotanicznego Instytutu Biologii UJ, a pozostałe zbiory geologiczne trafiły do Muzeum Geologicznego Akademii Górniczo-Hutniczej w 1993 roku oraz Muzeum Przyrodniczego Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk.

Zygmunt Holcer był również głęboko zainteresowany architekturą obronną, zwłaszcza w okolicach Krakowa oraz Ojcowskiego Parku Narodowego, badając historię takich miejsc jak Grodzisko. Aktywnie działał w sekcji „Architectura Militaris” przy Komisji Urbanistyki i Architektury Polskiej Akademii Nauk. Poza tym, jego pasja obejmowała fotografię artystyczną; był członkiem Polskiego Towarzystwa Fotograficznego i współzałożycielem Krakowskiego Towarzystwa Fotograficznego. Zajmował się także kolekcjonowaniem starodruków.

Był autorem i współautorem wielu wydawnictw dotyczących architektury obronnej (takich jak „Architektura obronna” oraz „Mały słownik terminologiczny dawnej architektury obronnej w Polsce”) oraz tematów związanych z geologią i mineralogią, publikując w takich czasopismach jak „Kamienie”, „Archiwum Mineralogiczne” oraz „Geologia”. W swym życiu aktywnie działał w Związku Inwalidów Wojennych oraz Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, za co otrzymał liczne odznaczenia, w tym Krzyż Kawalerski (1984) oraz Oficerski (1990) Orderu Odrodzenia Polski, Odznakę „Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej” (1985), Krzyż Oświęcimski (1987) i medal Maximilian-Kolbe-Werk (1995).

Zmarł 17 lipca 2004 roku w Krakowie i został pochowany na cmentarzu Rakowickim. W życiu osobistym był mężem historyk sztuki Teresy Małkowskiej-Holcerowej (urodzonej 1932) i ojcem dwóch synów: Macieja, który był szermierzem, oraz Łukasza, specjalisty w zakresie konserwacji zabytków.

Oceń: Zygmunt Holcer

★★★★★
Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:17