Medard Cibicki

---

Życiorys

Medard Cibicki przyszedł na świat 3 lutego 1895 roku w Krakowie, jako potomstwo Wojciecha. Jego kariera wojskowa rozpoczęła się 19 sierpnia 1920 roku, kiedy to uzyskał zatwierdzenie w stopniu kapitana, począwszy od 1 kwietnia 1920 roku. W tym okresie służył w 3 Dywizji Legionów. Z kolei 16 lutego 1921 roku, na skutek wniesienia podania, został przeniesiony z etatu oficerów piechoty na etat oficerów jazdy.

Od 1 czerwca 1921 roku był przypisany do V Brygady Jazdy, a jego macierzystym oddziałem był 2 pułk Ułanów Grochowskich. W dniu 3 maja 1922 roku przeszedł weryfikację i nadano mu stopień rotmistrza, z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 roku oraz 128. lokatą w korpusie oficerów jazdy (przemianowanego na kawalerię w 1924 roku). W tymże czasie pełnił funkcję adiutanta sztabowego.

Do jesieni 1923 roku sprawował stanowisko szefa sztabu w V Brygadzie Jazdy w Krakowie, będąc jednocześnie oficerem nadetatowym 2 pułku Szwoleżerów Rokitniańskich w Bielsku. Z dniem 2 listopada 1923 roku przydzielono go do 2 pułku szwoleżerów, w związku z jednorocznym kursem doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Po zakończeniu kursu, 15 października 1924 roku, został przydzielony do dowództwa 9 Samodzielnej Brygady Kawalerii w Baranowiczach na stanowisku szefa sztabu.

3 maja 1926 roku został mianowany majorem, z datą starszeństwa 1 lipca 1925 roku oraz 19. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. Następnie, 11 października 1926 roku, powołano go do 3 pułku Ułanów Śląskich w Tarnowskich Górach, na dowódcze stanowisko szwadronu. 31 października 1927 roku przeniesiono go do kadry oficerów kawalerii, łącząc to z przydziałem do dowództwa 16 Pomorskiej Dywizji Piechoty w Grudziądzu jako szefa sztabu.

23 sierpnia 1929 roku został przydzielony do 8 pułku strzelców konnych w Chełmnie, a 31 marca 1930 roku objął pozycję zastępcy dowódcy tego oddziału. Z dniem 30 września 1931 roku przeszedł w stan spoczynku. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Małkini, z przydziałem do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I, będąc w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I.

W 1936 roku pełnił funkcję komendanta „Strzelca” w Wołominie. W czasie okupacji niemieckiej objął stanowisko pierwszego komendanta Obwodu Służby Zwycięstwu Polski, a później Związku Walki Zbrojnej. W lipcu 1940 roku został zaaresztowany i przewieziony do Pawiaka, lecz szybko zwolniono go. 25 kwietnia 1941 roku ponownie zatrzymano go podczas łapanki, a 17 września 1941 roku wypuszczono go jako jedynego z grupy zatrzymanych podczas obławy w kwietniu.

Po tym incydencie podjął pracę na Poczcie Głównej na Placu Napoleona w Warszawie. Po rozpoczęciu zatrudnienia zaczęły się aresztowania członków ruchu oporu, co wzbudziło podejrzenia w jego kierunku. Niestety, w czerwcu 1942 roku, na skrzyżowaniu ulicy Przejazd (aktualnie Mieczysława Sasina) z ulicą Gdyńską, padł ofiarą zamachu, zostając zastrzelony przez nieznanych sprawców. Spoczywa na cmentarzu w Kobyłce.

Ordery i odznaczenia

Medard Cibicki, wybitna postać z okresu wojen, został odznaczony wieloma nagrodami za swoje niezwykłe czyny. Wśród nich znajdują się:

• Krzyż Walecznych, który otrzymał trzykrotnie – „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”,
• Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 16 marca 1928 roku,
• Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej, który otrzymał w Łotwie w 1929 roku.

---

Oceń: Medard Cibicki

---