Jicchak Pundak, urodzony 13 czerwca 1913 roku w Krakowie, był wybitnym izraelskim dowódcą wojskowym, który pełnił służbę w stopniu generała brygadiera (tat alluf). Jego kariera w Siłach Obronnych Izraela była pełna osiągnięć, a umiejętności wojskowe zostały docenione na wielu płaszczyznach.
Oprócz służby wojskowej, Jicchak Pundak odniósł sukcesy także w polityce oraz dyplomacji, co czyni go postacią znaczącą w historii Izraela. Zmarł 27 sierpnia 2017 roku, pozostawiając po sobie ważne dziedzictwo.
Młodość
Icchak Fundik, znany później jako Jicchak Pundak, przyszedł na świat w Krakowie, w granicach ówczesnej Monarchii Austro-Węgierskiej. Jego młodociane życie zostało ukształtowane przez wydarzenia tamtych czasów. W 1933 roku podjął decyzję o emigracji do Mandatu Palestyny, co miało znaczący wpływ na dalszy rozwój jego życia.
Służba wojskowa
W 1933 roku Jicchak Pundak dołączył do żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana, co stanowiło ważny krok w jego mężnym szlaku służby wojskowej. Od 1945 pełnił rolę instruktora w plutonie szkoleniowym, gdzie kształcił przyszłych dowódców polowych.
W trakcie wojny o niepodległość, która miała miejsce w 1948 roku, zdobył dowództwo nad 53 Batalionem Brygady Giwati. Jego strategia obronna była kluczowa podczas ważnych wydarzeń, takich jak obrona kibucu Niccanim, która miała miejsce między 6 a 10 czerwca. W sierpniu przejął dowodzenie nad Brygadą Oded, angażując się w operacje Jo’aw oraz Hiram, które odbyły się odpowiednio w dniach 15-22 października oraz 29-31 października.
W 1952 roku Pundak wyjechał do Francji w celu odbycia szkolenia w zakresie technologii pancernych. Po powrocie do Izraela, 22 grudnia 1953 roku, objął dowództwo nad Korpusem Pancernym. Jego merytoryczny wkład w rozwój współpracy jednostek pancernych z zmechanizowaną piechotą przyczynił się do tworzenia nowoczesnych koncepcji wojskowych.
Jego determinacja i zaangażowanie zostały uhonorowane, gdy 3 lutego 1954 roku awansował na stopień generała brygadiera. Mimo wszystkich sukcesów, w wyniku pewnych oskarżeń o zaniedbania, 26 lipca 1956 roku zdecydował się na dymisję, co zakończyło jeden z rozdziałów jego bogatej kariery wojskowej.
Działalność cywilna
W czerwcu 1962 roku, Jicchak Pundak otrzymał zaszczytne wyróżnienie i został wybrany członkiem Rady Samorządu Lokalnego w mieście Arad. W listopadzie 1965 roku objął stanowisko ambasadora Izraela w Tanzanii, co stanowiło istotny krok w jego karierze dyplomatycznej.
W 1971 roku, ówczesny minister obrony Izraela, Mosze Dajan, powołał Pundaka na funkcję gubernatora wojskowego Półwyspu Synaj oraz Strefy Gazy. W trakcie pełnienia tych obowiązków, zaproponował plan ewakuacji palestyńskich uchodźców ze Strefy Gazy do nowo powstałego miasta na Synaju. Jednak jego pomysł spotkał się z oporem ówczesnego szefa Południowego Dowództwa, Ariela Szarona.
Później, Jicchak Pundak był także szefem delegacji Agencji Żydowskiej w Argentynie, gdzie miał okazję pracować nad ważnymi kwestiami dotyczącymi społeczności żydowskiej. Po zakończeniu tej misji przeszedł na emeryturę, a w 1991 roku publicznie prosił o wybaczenie za błędy, które popełnił podczas obrony kibucu Niccanim w 1948 roku. To wyznanie świadczy o jego refleksyjnej naturze i gotowości do podjęcia odpowiedzialności za przeszłe działania.
Przypisy
- Former IDF general Yitzhak Pundak dies at 104
- Avihai Becker: Proszę o przebaczenie. [w:] Ha-Arec [on-line], 23.04.2004 r. [dostęp 25.04.2011 r.].
- 53 Batalion - Wspomnienia osobiste i relacje. [w:] RelatioNet [on-line], [dostęp 25.04.2011 r.].
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stefan Witkowski (generał) | Medard Cibicki | Franciszek Brożek | Teofil Zieliński | Wilhelm Hörl | Stanisław Nazarkiewicz | Rajmund Baczyński | Jan Dłużyński | Wiktor Moehlem | Zdzisław Józef Groele | August Emil Fieldorf | Stefan Kuta-Kaliński | Marek Jerzy Olbrycht | Tadeusz Żuwała | Bolesław Schwarzenberg-Czerny | Władysław Konrad Czapliński | Bolesław Kraupa | Kazimierz Dziurzyński | Jan Gaston Zakrzewski | Zygmunt ŻytomirskiOceń: Jicchak Pundak