Tadeusz Jan Żuwała, urodzony 3 czerwca 1913 roku w Krakowie, to postać, która na trwałe wpisała się w historię polskiego sportu oraz patriotyzmu. Zmarł 8 września 1990 roku w tym samym mieście, zostawiając po sobie nie tylko wspomnienia jako piłkarz, ale również jako trener.
W swojej karierze sportowej pełnił rolę pomocnika, odznaczając się umiejętnościami, które przyniosły mu uznanie wśród fanów futbolu. Jednakże jego życie zawodowe to nie tylko piłka nożna.
W trakcie drugiej wojny światowej Żuwała stał się aktywnym żołnierzem, służąc w Związku Walki Zbrojnej oraz Armii Krajowej, angażując się w działania mające na celu walkę przeciwko okupantom.
Życiorys
Tadeusz Żuwała był znanym polskim piłkarzem, którego kariera sportowa rozpoczęła się w klubie Dąbski Kraków, gdzie grał w latach 1928–1931. Następnie jego talent ujawnił się podczas występów w Czarnych Kraków w latach 1931-1934, a później przeniósł się do Lechii Lwów, gdzie grał od 1935 do 1936 roku.
W sezonie 1937 roku żużel podjął decyzję o przeniesieniu się do pierwszoligowej Cracovii. Jego debiut na boisku miał miejsce 2 maja 1937 roku i już w tym meczu, który zakończył się imponującym zwycięstwem 5:1 nad Pogonią Lwów, pokazał swoje umiejętności. Z zespołem tym zdobył również tytuł mistrza Polski, co stanowiło zwieńczenie jego udanej współpracy w tym klubie.
Później, po zakończeniu sezonu, grał w Sokol Mielec w latach 1937–1938, a następnie zaangażował się w Junaku Drohobycz, gdzie występował w latach 1938–1939. W wyniku wybuchu II wojny światowej jego kariera sportowa została przerwana, jednakże nie przeszkodziło mu to w kontynuacji działań sportowych w innych okolicznościach.
W czasie konfliktu zbrojnego uczestniczył w konspiracyjnych rozgrywkach w barwach Cracovii oraz działał jako żołnierz Związku Walki Zbrojnej oraz Armii Krajowej, przyjmując pseudonim „Rezuła”. 8 maja 1944 roku brał udział w walkach o obronę magazynu broni w Łęgu, gdzie jego zapał i zaangażowanie były na wagę złota.
Po zakończeniu II wojny światowej Żuwała powrócił do macierzystego klubu Dąbski Kraków, gdzie grał przez rok, a następnie dołączył do TUR Len Kamienna Góra (1946–1948). Niestety, w 1948 roku został oskarżony i skazany na sześć lat więzienia przez Urząd Bezpieczeństwa, co znacząco wpłynęło na jego życie.
Po odbyciu kary więzienia, Tadeusz Żuwała skoncentrował się na pracy jako trener. W tym czasie prowadził takie drużyny jak Partyzant Łagiszów, Resovię oraz Czarnych Kraków, gdzie stosował swoje bogate doświadczenie piłkarskie, aby rozwijać młodych zawodników i kontynuować swoje zamiłowanie do sportu.
Przypisy
- AK Rzeszów: Kalendarium AK. [dostęp 31.12.2019 r.]
- Gowarzewski 2006 ↓, s. 44–45.
- a b c d Gowarzewski (1918-1939) 2017 ↓, s. 225.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Marek Jerzy Olbrycht | Stefan Kuta-Kaliński | August Emil Fieldorf | Jicchak Pundak | Stefan Witkowski (generał) | Medard Cibicki | Franciszek Brożek | Teofil Zieliński | Wilhelm Hörl | Stanisław Nazarkiewicz | Bolesław Schwarzenberg-Czerny | Władysław Konrad Czapliński | Bolesław Kraupa | Kazimierz Dziurzyński | Jan Gaston Zakrzewski | Zygmunt Żytomirski | Tadeusz Janiszewski (pilot) | Zygmunt Bolesław Żywocki | Ignacy Drewnowski (oficer) | Juliusz GromczakiewiczOceń: Tadeusz Żuwała