Zdzisław Józef Groele to postać historyczna, która zapisała się w kartach polskiej armii.
Urodził się 27 października 1888 roku w Krakowie, a jego życie zawodowe zostało związane z Wojskiem Polskim, w którym pełnił funkcję majora saperów inżynierów.
Przez lata służby nabył cennych doświadczeń, które miały wpływ na rozwój jednostek inżynieryjnych w Polsce.
Choć szczegóły jego późniejszego życia pozostają nieznane, pamięć o jego wkładzie do armii i kraju przetrwała.
Życiorys
Zdzisław Józef Groele był synem Adama Groele. W trakcie swojej służby w cesarskiej i królewskiej armii, awansował kolejno na pozycje w korpusie oficerów rezerwy piechoty, zdobywając stopień podporucznika 1 września 1915 roku oraz porucznika 1 listopada 1917 roku. W latach 1916–1917 jego jednostką macierzystą był batalion saperów nr 1, a później batalion saperów nr 49.
5 listopada 1918 roku objął funkcję adiutanta batalionu uzupełniającego saperów w Krakowie. 2 lipca 1920 roku został dowódcą kompanii w VI batalionie saperów. 1 czerwca 1921 roku służył w dowództwie 6 Dywizji Piechoty, a jego jednostką macierzystą był 5 pułk saperów w Krakowie. Wkrótce potem objął dowództwo XXIII batalionu saperów, wchodzącego w skład wspomnianego 5 pułku saperów.
W listopadzie 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku komendanta kadry 5 pułku saperów. W roku 1924 przeniesiono go do Szefostwa Inżynierii i Saperów w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie, gdzie pełnił rolę wykładowcy w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia w Rembertowie. Z dniem 30 listopada 1929 roku przeszedł w stan spoczynku.
W 1934 roku, jako oficer w stanie spoczynku, pozostał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto. Miał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V, będąc wówczas „przewidzianym do użycia w czasie wojny”.
Awanse
W historii awansów Zdzisława Józefa Groele można znaleźć istotne daty, które świadczą o jego karierze wojskowej. Pierwszy znaczący awans nastąpił, gdy uzyskał stopień kapitana, z datą starszeństwa wyznaczoną na 1 czerwca 1919.
Kolejnym ważnym krokiem w jego służbie było osiągnięcie stopnia majora, co miało miejsce 1 lipca 1925 roku, a jego lokata w tym przypadku wynosiła 7.
Ordery i odznaczenia
Zdzisław Józef Groele, w swojej bogatej biografii, został odznaczony wieloma prestiżowymi medalami i wyróżnieniami, które potwierdzają jego odwagę i poświęcenie. Wśród zdobytych przez niego odznaczeń znajdują się:
- Krzyż Walecznych,
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej Signum Laudis z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry),
- Srebrny Medal Waleczności 1 klasy (Austro-Węgry).
Przypisy
- Ilustrowany Kurier Codzienny nr 340 z 12.12.1929 r.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 350, 945.
- Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 583, 593.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 806, 830.
- Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 882, 907.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 47 z 25.11.1922 r., s. 853.
- Jednodniówka 1925 ↓, s. 27.
- Wolski 1931 ↓, s. 16.
- Ranglisten 1918 ↓, s. 237, 1459.
- Ranglisten 1917 ↓, s. 219, 1141.
- Ranglisten 1916 ↓, s. 214, 837.
- Spis oficerów 1921 ↓, s. 341, 640.
- Spis Ludności miasta Krakowa 1910 rok, t. 2, s. 415–416.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Włodzimierz Wolny | Adam Błotnicki | Jan Lehr | Adam Staniszewski | Stanisław Galos | Józef Biel | Bohdan Wroński | Albin Habina | Władysław Smrokowski | Bolesław Korolewicz | Wiktor Moehlem | Jan Dłużyński | Rajmund Baczyński | Stanisław Nazarkiewicz | Wilhelm Hörl | Teofil Zieliński | Franciszek Brożek | Medard Cibicki | Stefan Witkowski (generał) | Jicchak PundakOceń: Zdzisław Józef Groele