Wojciech Hausner

---

Życiorys

Rodzina i wykształcenie

Wojciech Hausner pochodzi z rodziny, której przodkowie przybyli do Polski w lat 80. XVIII wieku. Osiedlili się w Tarnawcu, położonym w pobliżu Leżajska, jako część akcji osadniczej, która miała na celu rozwój terenów przez cesarza Austrii Józefa II. Jego dziadek, Albin Hausner, brał udział w walkach o niepodległość, będąc porucznikiem Armii Krajowej, i poniósł śmierć w obozie Auschwitz-Birkenau.

Wojciech ukończył Szkołę Podstawową nr 100 w Nowej Hucie, a następnie kontynuował naukę w XII Liceum Ogólnokształcącym im. Cypriana Kamila Norwida w Krakowie. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1977–1980, gdzie zgłębiał zagadnienia związane z prawem, a także studiował ekonomię i organizację obrotu towarowego oraz usług na Akademii Ekonomicznej w Krakowie (1981–1982).

W 1984 roku ukończył historię na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Tam bronił pracy magisterskiej pt. Geneza i początki skautingu w Krakowie na tle organizacji niepodległościowych młodzieży gimnazjalnej w latach 1907–1912. W trakcie studiów prawniczych był aktywnym członkiem koła naukowego w ramach Towarzystwa Biblioteki Słuchaczów Prawa UJ.

Udzielał się również w wielu publikacjach dotyczących wychowania oraz historii, które ukazywały się na łamach czasopism harcerskich, takich jak „Tygodnik Małopolska”, „Wychowawcy” oraz „Tygodnik AWS”. Jest również autorem czterech książek poświęconych wychowaniu i historii ruchu harcerskiego. Osobiście, jest żonaty z Mariolą i ma czworo dzieci: Annę, Jana, Katarzynę i Franciszka.

Działalność zawodowa i społeczna

Swoją karierę zawodową Wojciech Hausner rozpoczął w 1982 roku, pracując jako zaopatrzeniowiec w BSiPH Biprostal. W następnych latach odbył zasadniczą służbę wojskową, pełniąc obowiązki radiotelegrafisty oraz dowódcy drużyny w jednostkach wojskowych w Mrągowie i Leźnicy Wielkiej.

W 1986 roku podjął pracę w Młodzieżowym Domu Kultury w Krakowie, gdzie pełnił rolę instruktora-nauczyciela, a następnie awansował na kierownika działu imprez oraz kierownika działu naukowego. Od 1987 roku działał także jako nauczyciel historii w Szkole Podstawowej nr 50 im. Włodzimierza Tetmajera, a w latach 1994-1997 był przewodniczącym rady tej placówki.

W 1994 roku zasiadał w komitecie organizacyjnym obchodów 700-lecia lokacji Bronowic, gdzie przewodniczył grupie odpowiedzialnej za organizację wydarzeń jubileuszowych w szkołach. Aktywnie współpracuje z Towarzystwem Przyjaciół Bronowic, będąc jego członkiem od 1995 roku. W latach 1995-1998 zasiadał w Wojewódzkim Komitecie Ochrony Pamięci, Walki i Męczeństwa, a następnie przynależał do komitetu małopolskiego. Ponadto, był przewodniczącym jury krakowskiego Samorządowego Konkursu Nastolatków „8 Wspaniałych” w edycjach 1996 i 1997. W 2000 roku dołączył do Honorowego Komitetu Ratowania Kopca Kościuszki.

Harcerstwo

W wieku 11 lat, w 1971 roku, Wojciech Hausner rozpoczął swoją przygodę z harcerstwem, wstępując do ZHP. Prowadził drużyny w Szkole Podstawowej nr 100 oraz nr 83, które znajdowały się w Nowej Hucie. W końcu lat 70. wzmacniał jeden ze szczepów z 5 Krakowskiej Drużyny Harcerzy. Na szczeblu hufca ZHP Kraków-Krowodrza uzyskał w 1982 roku stopień harcmistrza.

W latach 1984-1989 był związany z niejawnych Ruchem Harcerstwa Rzeczypospolitej, który działał wewnątrz ZHP. Działając przy Krajowym Duszpasterstwie Harcerek i Harcerzy pod przewodnictwem biskupa Kazimierza Górnego, pełnił rolę redaktora oraz redaktora naczelnego pisma harcerskiego „Czuwajmy” w latach 1987-1994.

W 1987 roku współorganizował harcerską „Białą Służbę” podczas III Pielgrzymki Jana Pawła II do Polski. Rok później, w 1988 roku, podpisał „List otwarty do społeczeństwa polskiego” w kwestii wychowania harcerskiego oraz uczestniczył w IV Światowym Zlocie Harcerstwa na emigracji w Stanach Zjednoczonych, gdzie zrealizował wystawę o Niezależnym Ruchu Harcerskim. W okresie 1988-1989 był komendantem hufca ZHP Kraków-Krowodrza.

Po 1989 roku Wojciech był kolejno naczelnikiem harcerzy (do 1990), a także przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego do 1992 roku. W latach 1993-1995, po zjednoczeniu z ZHR, pełnił funkcję przewodniczącego, a następnie aż do 1997 roku wiceprzewodniczącego. Od 1995 do 1998 roku zasiadał w Federacji Harcerstwa Polskiego na stanowisku zastępcy sekretarza generalnego, a 22 maja 2005 roku wszedł do kapituły Krzyża Honorowego Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.

W latach 2008-2010 był aktywnym członkiem Naczelnictwa Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej, a później zasiadał w Radzie Naczelnej ZHR.

Działalność polityczna

Wojciech Hausner w 1981 roku wstąpił do Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Angażował się w strajk studencki w lutym 1981 roku, a po wprowadzeniu stanu wojennego czynnie uczestniczył w kolportażu wydawnictw podziemnych. W latach 1989-1990 pełnił funkcję przewodniczącego koła NSZZ „Solidarność” w Szkole Podstawowej nr 50.

W 1991 roku dołączył do Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, gdzie zasiadał we władzach regionalnych, w tym jako wiceprzewodniczący. W latach 1998-1999 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego rady naczelnej ZChN, a od 1999 do 2003 był członkiem zarządu głównego tej partii. Dodatkowo, był pełnomocnikiem małopolskim oraz wiceprzewodniczącym regionalnej Akcji Wyborczej Solidarność.

W okresie 1994-1998 zasiadał w Komisji Edukacji i Kultury Fizycznej Rady Miasta Krakowa. W 1997 roku, jako kandydat z listy AWS, zdobył mandat posła III kadencji, który rekomendowało Naczelnictwo ZHR. W Sejmie działał w zespole chrześcijańsko-narodowym oraz w utworzonym przez Kazimierza Ujazdowskiego zespole „Edukacja Jutra”, a także w Parlamentarnym Zespole Przyjaciół Harcerstwa.

Przez pewien czas piastował stanowisko wiceprzewodniczącego sejmowej Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych oraz od 1998 roku był członkiem Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. W 1998 roku objął przewodniczenie podkomisji zajmującej się młodzieżą oraz pracami nad projektami ustaw związanych z językiem polskim. Brał również udział w polsko-ukraińskiej grupie bilateralnej oraz w zespole parlamentarnego wsparcia dla Czeczenów. Wojciech został powołany do Rady Służby Cywilnej przez Jerzego Buzka, w której zasiadał do 2002 roku.

W 2001 roku, kandydując z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność Prawicy, nie uzyskał mandatu. Rok później, z ramienia Prawa i Sprawiedliwości, bezskutecznie ubiegał się o mandat radnego Krakowa. Jednakże, udało mu się zdobyć mandat radnego Dzielnicy VI Miasta Krakowa, co potwierdził w wyborach większościowych z rekomendacji Towarzystwa Przyjaciół Bronowic. W 2004 roku opuścił ZChN, a w 2005 roku wstąpił do PiS. W 2006 roku, z ramienia tej partii, zdobył miejsce w radzie miejskiej Krakowa, jednak w 2010 roku nie uzyskał reelekcji.

Odznaczenia

Wojciech Hausner posiada kilka znaczących odznaczeń, które są świadectwem jego wkładu w życie społeczne i polityczne kraju. W 2014 roku otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, który jest jednym z najważniejszych polskich odznaczeń państwowych. W 2016 roku został uhonorowany Krzyżem Wolności i Solidarności, co dowodzi jego zaangażowania w działania na rzecz wolności i demokracji w Polsce.

---

Oceń: Wojciech Hausner

---