Władysław Kowalski, urodzony 17 kwietnia 1897 roku w Krakowie, to postać, która zasłużyła się zarówno w polskiej piłce nożnej, jak i w historii militarnym kraju.
Był on napastnikiem, który swoje umiejętności piłkarskie prezentował na boiskach w latach 20. XX wieku, występując w reprezentacji Polski w latach 1923–1924.
Jak wielu jego rówieśników, Kowalski w obliczu nadchodzących trudności historii, został żołnierzem Legionów Polskich, co dodatkowo podkreśla jego patriotyzm i poświęcenie dla kraju.
Niech jego pamięć trwa nie tylko poprzez osiągnięcia sportowe, ale również patriotyczną służbę w czasach, gdy Polska zmagała się z zagrożeniami.
Życiorys
Władysław Kowalski przyszedł na świat 17 kwietnia 1897 roku w Krakowie, w rodzinie Jana i Heleny ze Skawińskich. Nich życie nie ograniczało się jedynie do sportu, gdyż był również osobą zaangażowaną w walkę o wolność kraju, biorąc udział w Legionach Polskich. Po zakończeniu walk o niepodległość osiedlił się w Krakowie, gdzie podjął pracę jako buchalter oraz kierownik kancelarii na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W karierze wojskowej awansował na stopień podporucznika, co miało miejsce 29 listopada 1930 roku, uzyskując 9. lokatę. Kolejny awans na stopień porucznika przyniósł mu 19 marca 1939 roku, wyboru 1115. w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W 1934 roku miał przypisany przydział w rezerwie do 3 Pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku.
Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie – w 1939 roku został rozstrzelany przez Sowietów pod Chodorowem, pozostawiając za sobą nie tylko wspomnienia rodzinne, ale także sportowe sukcesy. Kowalski był utalentowanym piłkarzem, pełniącym rolę napastnika. Jego kariera obejmowała grę w klubie Legii Warszawa w latach 1920–1921 oraz Wisły Kraków w latach 1923–1930. W reprezentacji Polski zadebiutował w latach 1923–1924, a w jednym z meczów przeciwko Estonii w 1923 roku strzelił dwie bramki.
Ordery i odznaczenia
Władysław Kowalski, jako znana postać związana z historią i sportem, był odznaczany wieloma honorami, które oddają jego zasługi. Oto lista jego orderów oraz odznaczeń:
- Krzyż Niepodległości – otrzymany 20 lipca 1932 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Walecznych – przyznany czterokrotnie,
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych.
Przypisy
- a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 13.11.2021 r.]
- Rybka i Stepan 2003, s. 635.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 62.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 576.
- M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Tadeusz Augustyniak | Jan Maciej Bold | Maciej Bardel | Zbigniew Paliwoda | Franciszek Żymirski | Władysław Krzyżanowski (harcerz) | Tadeusz Łukaszewski | Henryk Deresiewicz | Władysław Żymirski | Tadeusz Góra | Fryderyk Zoll (1899–1986) | Jan Tiletschke | Bernard Miller | Władysław Konopka | Janusz Siemiątkowski | Karol Korytowski | Józef Wiktor Muszyński | Adam Sowa | Józef Grzesiak (harcmistrz) | Andrzej Rokita (policjant)Oceń: Władysław Kowalski (piłkarz)