Janusz Siemiątkowski

Wojsko i służby mundurowe

Janusz Siemiątkowski, urodzony 3 sierpnia 1931 roku w Krakowie, to postać, która na zawsze zapisała się w historii polskiego lotnictwa. Posiadał herb Jastrzębiec, co nadaje mu znaczące miejsce w polskiej heraldyce oraz przynależności rodzinnej.

Był nie tylko utalentowanym pilotem, ale także instruktorem w zakresie szybowców, samolotów oraz śmigłowców. Jego wszechstronność i umiejętności sprawiły, że stał się szanowanym nauczycielem wielu adeptów lotnictwa.

Co więcej, Janusz Siemiątkowski angażował się również w ratownictwo górskie, gdzie jego doświadczenie pilotażowe było nieocenione. Jego wpływ na działalność w tym zakresie pozostanie w pamięci wielu osób.

Niestety, Janusz Siemiątkowski zmarł 12 grudnia 2016 roku w swoim rodzinnym Krakowie, pozostawiając po sobie nie tylko wspomnienia, ale również niezatarte ślady w polskim lotnictwie.

Życiorys

Janusz Siemiątkowski rozpoczął swoje szkolenie lotnicze w 1954 roku w Malborku, zdobywając uprawnienia pilota. Już w tym samym roku zakończył kurs pilotażu szybowcowego i od razu otrzymał Złotą Odznakę Szybowcową. Od 1954 do 1967 roku był instruktorem w Aeroklubie Krakowskim, gdzie dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodymi pilotami.

W 1967 roku, na nowym etapie kariery, dołączył do Zespołu Lotnictwa Sanitarnego w Krakowie jako pilot śmigłowca sanitarnego. W trakcie swojej pracy przewiózł drogą powietrzną około 2000 osób. Jego działalność obejmowała uczestnictwo w około 160 poważnych akcjach ratunkowych w Tatrach. Zdobył uznanie dzięki wielu ważnym osiągnięciom, takim jak pierwsze lądowanie śmigłowcem Mi-2 na Buli pod Rysami w zimie 1975/76, desant ratowników oraz sprzętu na Wielkiej Galerii Cubryńskiej w styczniu 1977 roku oraz lądowanie w trudnych warunkach atmosferycznych na Walentkowym Wierchu w lutym 1983 roku.

Siemiątkowski był aktywnie zaangażowany w loty patrolowe dla Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie oraz w akcje gaśnicze. Zabezpieczał również imprezy masowe organizowane przez władze miast Kraków i Nowy Sącz, w tym wizytę Jana Pawła II w Polsce. Wiele lat spędził pełniąc dyżury lotnicze w Zakopanem, będąc żywą legendą wśród lokalnych społeczności.

Był członkiem Grupy Krynickiej GOPR od 1975 roku, a także aktywnie uczestniczył w działaniach Zarządu Aeroklubu Krakowskiego oraz Krakowskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Po jego śmierci społeczność lotnicza oraz bliscy pożegnali go, a jego ciało spoczęło na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii polskiego lotnictwa.

Nagrody i odznaczenia

W ramach uznania za swoje liczne osiągnięcia, Janusz Siemiątkowski otrzymał szereg prestiżowych nagród i odznaczeń, które podkreślają jego wkład w różne dziedziny. Do najbardziej wyróżniających się należą:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2002),
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1984),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1984),
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Krzyż Armii Krajowej (1988),
  • Medal za Ofiarność i Odwagę (dwukrotnie: 1979 i 1984),
  • odznaka „Zasłużony Działacz Lotnictwa Sportowego”.
  • Złota i Srebrna Odznaka Szybowcowa,
  • godność Honorowego Członka GOPR.

Te wyróżnienia stanowią świadectwo jego aktywności oraz oddania w pracy na rzecz polskiego lotnictwa i ratownictwa.

Oceń: Janusz Siemiątkowski

★★★★★
Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:13