Władysław Konopka

Wojsko i służby mundurowe

Władysław Konopka, urodzony 11 maja 1892 roku w Krakowie, to postać, która zapisała się w historii Polski jako wybitny kapitan pilot Wojska Polskiego. Jego życie nie jest w pełni udokumentowane, gdyż data i miejsce jego śmierci pozostają nieznane.

Konopka miał niezwykle bogatą biografię militarną. W trakcie I wojny światowej walczył w szeregach armii c. i k. jako żołnierz, co stanowiło fundament jego późniejszej kariery wojskowej. Po wojnie wziął również udział w wojnie polsko-bolszewickiej, w której jego odwaga i umiejętności pilotowania przyczyniły się do obrony niepodległości Polski.

W uznaniu za swoje zasługi na polu bitwy, Władysław Konopka został odznaczony Orderem Virtuti Militari, co podkreśla jego wkład w odzyskanie i ochronę polskiej suwerenności.

Życiorys

Władysław Konopka był synem Marcina i Olimpii z Zacharyaszów. Po ukończeniu gimnazjum zdecydował się na podjęcie studiów prawniczych, jednak jego edukacja została przerwana po zaledwie czterech semestrach. W obliczu wybuchu I wojny światowej, 1 sierpnia 1914 roku, został powołany do armii austro-węgierskiej. Przydzielono go do 12 pułku armat polowych, a od 1 września 1917 roku służył w 8 pułku artylerii ciężkiej.

W marcu 1918 roku Konopka trafił na kurs dla obserwatorów we Wiener Neustadt. Po zakończeniu szkolenia został przydzielony do jednostki Fliegerkompanie 36 (FliK 36), gdzie brał udział w walkach na froncie włoskim oraz serbskim. Po zakończeniu I wojny światowej, 14 listopada 1918 roku, wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Już w połowie listopada zgłosił się do Eskadrylli Lotniczej formowanej na lotnisku rakowieckim.

17 grudnia 1918 roku otrzymał przydział do Sekcji Żeglugi Napowietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych. Dzięki swojemu doświadczeniu lotniczemu, wkrótce potem skierowano go na kurs pilotażu w I Niższej Szkole Pilotów w Krakowie oraz w Szkole Lotniczej na Ławicy. Po zakończeniu nauki, 1 września 1919 roku, dołączył do 7 eskadry myśliwskiej, z którą uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej.

Podczas tego konfliktu, po uzupełnieniu składu eskadry amerykańskimi ochotnikami, wstąpił do grupy „Kościuszko”, dowodzonej przez kapitana Edwarda Corsiego. W ramach operacji kijowskiej, Konopka wspierał polskie jednostki. 15 kwietnia, na skutek awarii synchronizatora karabinu maszynowego, podczas jednego z lotów, uszkodził śmigło swojego Albatrosa D.III.

25 kwietnia, wykonując lot z porucznikiem Carlosem Clarkiem, zaatakował nieprzyjacielski pociąg pancerny w rejonie Cudnowa. 26 kwietnia, podczas ataków na oddziały Armii Czerwonej w Berdyczowie, jego doświadczenie z I wojny światowej okazało się nieocenione; dostarczał cennych informacji wywiadowczych po każdym locie.

W dniu 12 czerwca, w rejonie Żytomierza, brał udział w ataku na oddziały 1 Armii Konnej Siemiona Budionnego. Podczas wspólnego ataku 7 eskadry wraz z kpt. Merianem Cooperem, kpt. Edwardem Corsim i por. Jerzym Weberem, jego samolot uległ uszkodzeniu, co zmusiło go do awaryjnego lądowania. Niestety, podczas przyziemienia samolot rozpadł się. 16 lipca, razem z Corsim i Weberem, kolejny raz zaatakował kolumny Armii Czerwonej. 9 sierpnia wykonał lot łącznikowy z misją zrzucenia rozkazów, lecz na lądowaniu zaliczył kolejny wypadek, przerywając awaryjnie na wagonie kolejowym, co zaowocowało poważnymi obrażeniami.

Po wojnie Konopka pozostał w służbie wojskowej. W marcu 1921 roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy 7 eskadry myśliwskiej. Jednak już 18 sierpnia, w celu dokończenia studiów prawniczych, został urlopowany i podjął naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Po ukończeniu studiów, pracował w Międzymiastowych Gazociągach we Lwowie, a od 1926 roku był szefem działu handlowego WWS „Samolot” w Poznaniu. W grudniu 1925 roku przeniesiono go w rezerwie z 2. do 6 pułku lotniczego we Lwowie. W 1928 roku dołączył do komisji organizującej Polskie Linie Lotnicze „LOT”, gdzie pracował jako szef działu eksploatacyjnego do 1931 roku. Po tym okresie szczegóły jego dalszej kariery są nieznane.

Ordery i odznaczenia

W uznaniu za niezwykłe osiągnięcia i poświęcenie, Władysław Konopka został odznaczony wieloma prestiżowymi nagrodami za swoją służbę.

W jego dorobku znajdują się między innymi:

  • Srebrny Krzyż Virtuti Militari nr 3244 – 8 kwietnia 1921 roku,
  • Krzyż Walecznych,
  • Polowa Odznaka Pilota nr 84 – 11 listopada 1928 roku „za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918–1920”.

Przypisy

  1. Konopka Władysław kpt. pil.. bequickorbedead.com. [dostęp 13.04.2020 r.]
  2. Niestrawski 2017b ↓, s. 160.
  3. Niestrawski 2017b ↓, s. 155.
  4. Niestrawski 2017b ↓, s. 122.
  5. Niestrawski 2017a ↓, s. 244, 249, 255.
  6. Niestrawski 2017a ↓, s. 115.
  7. Niestrawski 2017a ↓, s. 54.
  8. Mordawski 2009 ↓, s. 208.
  9. Karolevitz 2005 ↓, s. 156.
  10. Karolevitz 2005 ↓, s. 102.
  11. Karolevitz 2005 ↓, s. 66.
  12. Romeyko 1933 ↓, s. 164.
  13. Romeyko 1933 ↓, s. 98.
  14. Romeyko 1933 ↓, s. 38.
  15. Tarkowski 1991 ↓, s. 56.
  16. Pawlak 1989 ↓, s. 57.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11.11.1928 r., s. 436.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 09.04.1921 r., s. 654.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 136 z 23.12.1925 r., s. 738.
  20. Kolekcja VM ↓, s. 3.
  21. Kolekcja VM ↓, s. 4.
  22. Kolekcja VM ↓, s. 1.

Oceń: Władysław Konopka

★★★★★
Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:6