Fryderyk Zoll, znany także pod pseudonimem „Kozłowski”, to postać o znacznym wkładzie w historię Polski. Urodził się 11 listopada 1899 roku w Krakowie, a jego życie zakończyło się 25 lipca 1986 roku w Warszawie.
Był nie tylko oficerem Wojska Polskiego, lecz także Armii Krajowej, co czyni go ważną osobą w kontekście drugiej wojny światowej oraz późniejszych wydarzeń w Polsce. Dodatkowo, Fryderyk Zoll był inżynierem, co podkreśla jego wszechstronność oraz zdolności w różnych dziedzinach.
Życiorys
Fryderyk Zoll przyszedł na świat 11 listopada 1899 roku w Krakowie. Był synem Fryderyka, profesora prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim, oraz Adeli z Hoschów. Swoją militarną karierę rozpoczął w szeregach Wojska Polskiego, biorąc udział w wojnie polsko-ukraińskiej w 1918 roku, a także w wojnie polsko-bolszewickiej. W dniu 1 czerwca 1922 roku awansował na podporucznika artylerii. Zaledwie dziesięć lat później, 2 stycznia 1932 roku, otrzymał awans na porucznika artylerii. W okresie międzywojennym, w latach 20. i 30., pełnił rolę oficera rezerwowego w 6 pułku artylerii polowej z siedzibą w Krakowie.
Gdy wybuchła II wojna światowa w 1939 roku, aktywnie bronił Modlina. Po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, Fryderyk został oficerem Armii Krajowej Okręgu Warszawa i służył w Kedywie Komendy Głównej w stopniu majora. Brał także udział w powstaniu warszawskim jako członek Zgrupowania „Radosław”, posługując się pseudonimem „Kozłowski”. Po klęsce powstania, opuścił Warszawę razem z cywilami.
Ukończył studia, zdobywając tytuł magistra inżyniera i po wojnie objął stanowisko prezesa Komisji Klasyfikacji Gruntów przy Ministrze Skarbu RP. Aktywnie działał również w Towarzystwie Naukowym Organizacji i Kierownictwa. Zmarł 25 lipca 1986 roku w Warszawie. Jego ostatni spoczynek znajduje się na starym cmentarzu Podgórskim w Krakowie, gdzie został pochowany 29 lipca 1986 roku.
Fryderyk Zoll był mężem Irmy z domu Niemczewskiej, z którą miał czworo dzieci. Miał czterech synów, w tym Fryderyka (1924–1944, ps. „Chochołowski”) oraz Feliksa (1925–1944, ps. „Stefan”), którzy obaj zginęli podczas powstania warszawskiego. Jego młodszy syn Andrzej, urodzony w 1942 roku, zajął się karierą prawniczą. Miał również dwie córki, w tym Marię (1928–2016), która była lekarzem.
Odznaczenia
Fryderyk Zoll był wybitną postacią, która została uhonorowana licznymi odznaczeniami za swoje zasługi. Wśród jego osiągnięć wyróżniają się następujące nagrody:
- krzyż srebrny orderu Virtuti Militari,
- złoty krzyż zasługi,
- warszawski krzyż powstańczy,
- medal Komisji Edukacji Narodowej,
- odznaka Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa.
Przypisy
- Maria Zoll. myheritage.pl. [dostęp 19.09.2018 r.]
- Fryderyk Zoll. sejm-wielki.pl. [dostęp 10.12.2017 r.]
- a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Fryderyk Zoll. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 173, s. 5, 29.07.1986 r.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 140.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 792.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 649.
- Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 869.
- Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 726.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 618.
- a b c d e Fryderyk Zoll. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 10.12.2015 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Władysław Kowalski (piłkarz) | Tadeusz Augustyniak | Jan Maciej Bold | Maciej Bardel | Zbigniew Paliwoda | Franciszek Żymirski | Władysław Krzyżanowski (harcerz) | Tadeusz Łukaszewski | Henryk Deresiewicz | Władysław Żymirski | Jan Tiletschke | Bernard Miller | Władysław Konopka | Janusz Siemiątkowski | Karol Korytowski | Józef Wiktor Muszyński | Adam Sowa | Józef Grzesiak (harcmistrz) | Andrzej Rokita (policjant) | Emil CzaplińskiOceń: Fryderyk Zoll (1899–1986)