Domek loretański w Krakowie

---

Historia

„Domek loretański w Krakowie, znany również jako kaplica, został zbudowany w latach 1712–1719 według projektów wybitnego architekta Kacpra Bażanki. Ta niewielka, ale niezwykle urokliwa budowla jest otoczona krużgankami, których atmosfera sprzyja duchowemu wyciszeniu. W 1926 roku ściany kaplicy zyskały nową polichromię, której autorem był Jan Bukowski, kładąc tym samym podwaliny pod jej piękno i bogaty wyraz artystyczny.

W centralnym miejscu ołtarza znajduje się figurka Matki Boskiej Loretańskiej, która jest starannie zasłaniana obrazem przedstawiającym jej wizerunek, namalowanym przez Michała Stachowicza w 1818 roku. Tabernakulum, które jest istotnym elementem ołtarza, stanowi cenny dar od króla Jana III Sobieskiego – hebanowy sepet zdobiony pięknymi miniaturami.

To właśnie w tej kaplicy, podczas mszy świętej, miało miejsce ważne wydarzenie – w dniu 24 marca 1794 roku Tadeusz Kościuszko otrzymał poświęconą szablę, co podkreślono pamiątkową tablicą z płaskorzeźbą autorstwa Alfreda Dauna, umieszczoną w zewnętrznej ścianie domku w stulecie insurekcji.

Warto również wspomnieć o Adamie Chmielowskim, znanym świętym bracie Albercie, który w tym miejscu przyjął habit zakonny 25 sierpnia 1887 roku. W 1930 roku, kaplica stała się również miejscem ceremonii ślubnej Zofii Zakrzeńskiej i Henryka Dobrzańskiego, znanego jako „Hubal”.

W XX wieku zmodernizowano obiekt, zamurowując górne okna oraz pokrywając dach blachą, co zmieniło pierwotny wygląd budynku.

Na krużgankach znajdują się tablice upamiętniające kilkadziesiąt osób, które odegrały ważną rolę w historii Polski, w tym: Kosma Lenczowski, Józef Piłsudski, August Emil Fieldorf, Janina Karłowicz, Lesław Pauli oraz Edward Godlewski.

---

Oceń: Domek loretański w Krakowie

---