Kaplica bł. Bronisławy w Krakowie

---

Historia

Według przekazów historycznych, na tym wzgórzu błogosławiona Bronisława miała swoje miejsce odosobnienia, w którym w spokoju spędzała dni, aż do chwili swojego odejścia z tego świata. Zakonnice z zakonu Norbertanek przez wieki nieprzerwanie pielęgnowały jej kult, przekazując opowieści o samotni błogosławionej.

W roku 1702, pod przewodnictwem ksieni Zofii Urbańskiej, podjęto decyzję o wzniesieniu kaplicy, która miała stanąć w miejscu dawniej pustelni. W latach 1758–1759, pod przewodnictwem ksieni Petroneli Poniatowskiej, dokonano remontu oraz przebudowy kaplicy w stylu barokowym. W celu upamiętnienia życia bł. Bronisławy, ksieni zleciła malarzowi Andrzejowi Radwańskiemu namalowanie cyklu obrazów ukazujących kluczowe momenty z jej życia. W pobliżu kaplicy wzniesiono mały domek dla pustelników, którzy, jak można wyczytać w XVIII-wiecznych kronikach oraz dokumentach klasztoru Norbertanek, byli obecni w tamtych czasach.

W toku budowy austriackich fortyfikacji otaczających Kopiec Kościuszki w roku 1854, niestety, kaplica została zniszczona. Obrazy przedstawiające bł. Bronisławę, ocalały dzięki staraniom sióstr Norbertanek, które zabrały je w bezpieczne miejsce za klasztorną bramę. Dwa lata później, w 1856 roku, z inicjatywy austriackich władz, rozpoczęto budowę nowej kaplicy, tym razem zaprojektowanej przez Feliksa Księżarskiego, w stylu neogotyckim. W nowym ołtarzu umieszczono wizerunek bł. Bronisławy, namalowany w 1860 roku. Uroczystość poświęcenia nowej kaplicy miała miejsce 13 września 1861 roku.

Wzniesiona kaplica znalazła się wewnątrz austriackich fortyfikacji, przylegając do Kopca Kościuszki od strony zachodniej. Dziś stanowi bramę prowadzącą na szczyt tego historycznego wzgórza.

---

Oceń: Kaplica bł. Bronisławy w Krakowie

---