Alfred Jan Schmidt

---

Życiorys

Alfred Jan Schmidt przyszedł na świat 19 czerwca 1888 roku w Krakowie, gdzie dorastał w rodzinie Rudolfa i Anny z Zagórskich. Po ukończeniu Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie, podjął studia z zakresu chemii na Politechnice w Brnie. W latach 1912–1913 odbył roczną służbę wojskową w armii cesarskiej. W 1914 roku został zmobilizowany do c. i k. sił zbrojnych, a jego los zaprowadził go na front, gdzie wkrótce potem dostał się do rosyjskiej niewoli, której nieprzyjemny okres trwał cztery długie lata. W 1918 roku przeniósł się do Semipałatyńska.

W trakcie wojny z bolszewikami walczył w 84 pułku piechoty. Osiągnął znaczące postępy w swoim wojskowym rzemiośle. 30 kwietnia 1921 roku uzyskał zatwierdzenie w stopniu kapitana, z datą obowiązywania od 1 kwietnia 1920 roku, przydzielony do grupy oficerów byłej 5 Dywizji Strzelców Polskich. Kolejny krok w jego karierze miał miejsce 3 maja 1922 roku, kiedy to uzyskał stopień majora ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 roku, zajmując 489. lokatę w korpusie oficerów piechoty, a jego jednostką macierzystą stał się 82 Syberyjski pułk piechoty w Brześciu.

Na swoim stanowisku nie spoczął na laurach – 22 lipca 1922 roku został zatwierdzony jako tymczasowy dowódca batalionu sztabowego 84 pułku piechoty w Pińsku. Jego kariera wojskowa dalej się rozwijała, gdyż w listopadzie 1924 roku objął dowództwo II batalionu w 39 pułku piechoty Strzelców Lwowskich w Jarosławiu, a w następnym roku przesunięto go na stanowisko kwatermistrza pułku. 23 stycznia 1928 roku Schmidt został mianowany podpułkownikiem, uzyskując 53. lokatę w korpusie oficerów piechoty. W dniu 28 kwietnia 1928 roku przeniesiono go z 39 pułku do 69 pułku piechoty wielkopolskiej w Gnieźnie, gdzie pełnił rolę zastępcy dowódcy pułku. Następnie, 4 lipca 1935 roku, stanął na czele 78 pułku piechoty w Baranowiczach, a niedługo później, w wyniku zasług, mianowano go pułkownikiem, z datą starszeństwa 19 marca 1939 roku i zajmował 4. miejsce w korpusie oficerów piechoty.

Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku, pełnił funkcję dowódcy etapów Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”. W okresie od 1 października 1941 roku do 8 stycznia 1942 roku był dowódcą 21 pułku piechoty. Następnie, w 1942 roku objął dowództwo 10 Dywizji Piechoty, która wchodziła w skład Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. Od 7 września 1943 do 12 kwietnia 1944 roku kierował 7 Dywizją Piechoty, będącą częścią Armii Polskiej na Wschodzie, a później także Bazą Armii Polskiej na Wschodzie. Od maja do lipca 1944 roku był w dyspozycji dowódcy 2 KP.

Od 27 lipca 1944 roku do grudnia tego samego roku pełnił obowiązki w Centrum Wyszkolenia Piechoty 1 KP. Po zakończeniu działań wojennych, od grudnia 1944 roku do października 1945 roku był w dyspozycji dowódcy Jednostek Wojska w Wielkiej Brytanii, a następnie w latach 1945–1947 przeszedł w rezerwę. Po wojnie Schmidt zdecydował się pozostać na emigracji, gdzie zmarł 6 maja 1968 roku w Penley.

Ordery i odznaczenia

Alfred Jan Schmidt był wybitną postacią, która zdobyła uznanie nie tylko w swoim środowisku, ale także w szerszych kręgach. Jego osiągnięcia zostały dostrzegnięte i nagrodzone licznymi odznaczeniami.

• krzyż srebrny orderu wojennego virtuti militari,
• krzyż niepodległości (10 grudnia 1931),
• krzyż walecznych (dwukrotnie),
• złoty krzyż zasługi (19 marca 1931),
• medal międzysojuszniczy „médaille interalliée”.

---

Oceń: Alfred Jan Schmidt

---