Stanisław Hieronim Milli

Wojsko i służby mundurowe

Stanisław Hieronim Milli, którego życie trwało od 30 października 1898 roku w Krakowie do 23 sierpnia 1972 roku w Warszawie, był znakomitym przedstawicielem Wojska Polskiego, pełniącym zaszczytną funkcję majora artylerii.

Jego kariera wojskowa, związana z ważnymi momentami w historii Polski, odzwierciedlała nie tylko indywidualne osiągnięcia, ale także zaangażowanie w obronę kraju i jego wartości.

Życiorys

Stanisław Hieronim Milli urodził się 30 października 1898 roku w Krakowie, w rodzinie Antoniego. Jego droga wojskowa rozpoczęła się, gdy został przyjęty do Wojska Polskiego z szeregów byłej armii austro-węgierskiej. Już 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w załodze pociągu pancernego „Pogoń”, będąc jednocześnie członkiem 6 dywizjonu artylerii ciężkiej.

W 1922 roku jego kariera nabrała tempa, co miało miejsce, gdy 3 maja został zweryfikowany na stopień porucznika, który uzyskał ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów artylerii. Rok później, w 1923 roku, odbył służbę w załodze pociągu pancernego nr 7 „Paderewski” i pozostawał oficerem nadetatowym 5 pułku artylerii ciężkiej w Krakowie. Wkrótce, bo w 1924 roku, powrócił do swojego macierzystego pułku.

W dniu 14 października 1924 roku został odkomenderowany na trzymiesięczny kurs wyszkolenia załóg pociągów pancernych. Kurs odbył się w dywizjonie ćwiczebnym pociągów pancernych w Jabłonnie, a 12 kwietnia 1927 roku awansował na kapitana, uzyskując starszeństwo z dniem 1 stycznia 1927 roku, z jednoczesną 23. lokatą w korpusie oficerów artylerii.

W latach 1928–1932 służył w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu. W 1936 roku otrzymał awans do stopnia majora, z starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 roku i 29. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Od 20 października 1937 roku pełnił funkcję II zastępcy dowódcy (kwatermistrza) 26 pułku artylerii lekkiej w Skierniewicach.

7 lipca 1939 roku objął dowództwo nad „Oddziałem Pozostałym 26 pal”. W dniu 31 sierpnia 1939 roku zyskał przydział mobilizacyjny, obejmując dowództwo I dywizjonu 54 pułku artylerii lekkiej. Jako dowódca tego dywizjonu brał udział w *kampanii wrześniowej 1939 roku*, a w dniach 22–23 września wspierał resztki 10 Dywizji Piechoty w drugiej bitwie pod Tomaszowem Lubelskim.

Ordery i odznaczenia

Wszystkie osiągnięcia Stanisława Hieronima Milliego w zakresie odznaczeń i orderów są niezwykle istotne. Oto lista przyznanych mu wyróżnień:

  • Krzyż Walecznych,
  • Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 25 maja 1939,
  • Odznaka „Znak Pancerny” nr 525.

Przypisy

  1. Kuprianis 2010 ↓, s. 484.
  2. Kuprianis 2010 ↓, s. 476.
  3. Kuprianis 2010 ↓, s. 222.
  4. a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 164.
  5. Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 344.
  6. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 192, 813.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 437, 470.
  8. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 134 z 23.12.1924 r., s. 758.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 706, 749.
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 787, 825, 991.
  11. Spis oficerów 1921 ↓, s. 314, 773.
  12. Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 76, tu jako ppor. Stanisław Hieronim Millo.
  13. Wojskowe Biuro Historyczne - Stanisław Milli Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych [dostęp 24.01.2022 r.]
  14. Jarno 2001 ↓, s. 312 i 346 podał zniekształcone brzmienie nazwiska Milla.
  15. M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  16. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 13/33.

Oceń: Stanisław Hieronim Milli

★★★★★
Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:16