Władysław Spławiński

Wojsko i służby mundurowe

Władysław Zachariasz Spławiński to postać, która zapisała się na kartach historii Polski jako major piechoty Wojska Polskiego. Jego życie rozpoczęło się 6 września 1889 roku w malowniczym Krakowie.

W trakcie swojej kariery wojskowej odznaczał się odwagą oraz determinacją, co zaowocowało przyznaniem mu Orderu Virtuti Militari, najwyższego odznaczenia bojowego nadawanego w Polsce. Spławiński zmarł w 1948 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii kraju.

Życiorys

Władysław Spławiński przyszedł na świat 6 września 1889 roku w Krakowie, w rodzinie Maksymiliana oraz Marii z domu Lukas. Miał czworo rodzeństwa, co z pewnością miało wpływ na jego wychowanie oraz późniejsze życie. W 1901 roku, po zakończeniu edukacji w szkole podstawowej, rozpoczął naukę w Gimnazjum św. Anny w Krakowie. Jego zaangażowanie w naukę zaowocowało w 1908 roku, kiedy to zdał egzamin maturalny w klasie VIIIb.

Po ukończeniu szkoły, odbył obowiązkową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii, działając jako jednoroczny ochotnik. Dzięki swoim umiejętnościom i determinacji, w dniu 1 stycznia 1911 roku awansował na stopień kadeta rezerwy. Przydzielono go do 45 Galicyjskiego Pułku Piechoty z siedzibą w Przemyślu. W 1913 roku, ponownie awansował, tym razem na chorążego rezerwy, z datą 1 stycznia 1911. Równolegle, w latach 1909–1913, kontynuował studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W okresie 1912–1913 brał także udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej z powodu konfliktu na Bałkanach.

W dniu 3 października 1921 roku, Spławiński został mianowany komendantem Kadry Szwadronu Zapasowego w Krasnymstawie, w ramach 2 Dywizjonu Żandarmerii w Lublinie. Po odbytej służbie, 3 marca 1923 roku, objął funkcję dowódcy wspomnianego dywizjonu. 30 marca 1927 roku przeniesiono go do kadry oficerów żandarmerii, z jednoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr II. Następnie, jego przeniesienie służbowe do Powiatowej Komendy Uzupełnień Lublin trwało cztery miesiące, z możliwością przedłużenia, co miało miejsce.

W październiku 1927 roku Spławiński został komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień w Piotrkowie, z równoczesnym przeniesieniem do korpusu oficerów piechoty. Jego kariera wojskowa rosła i 25 stycznia 1929 roku objął nowe stanowisko komendanta w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Warszawa Miasto II. Ostatecznie, 30 września 1935 roku przeszedł na stan spoczynku.

W okresie międzywojennym mieszkał w Warszawie przy ul. Jagiellońskiej 31, a w 1936 roku przeprowadził się do Bielska na Śląsku, gdzie zamieszkał przy ul. Zielonej 2 m. 2. W kolejnym roku zmienił miejsce zamieszkania na ulicę Widok 20. W tym czasie był zatrudniony w zakładzie przemysłowym „Karl Korn” na stanowisku kierownika. Niestety, w sierpniu 1937 roku wezwano go do Warszawy w celu wykonania zadań wojskowych związanych z 1 Pułkiem Artylerii Przeciwlotniczej.

W trakcie II wojny światowej Spławiński był przetrzymywany w Oflagu VI E Dorsten, skąd po wojnie, po uwolnieniu, wrócił do Polski. Zarejestrowano go w Państwowym Urzędzie Repatriacyjnym w Krakowie. W życiu osobistym był żonaty z Eugenią z Chromowskich, z którą miał dwoje dzieci: córkę Krystynę (ur. 14 października 1918) i syna Zbigniewa (ur. 18 czerwca 1920).

Ordery i odznaczenia

Władysław Spławiński zyskał uznanie za swoje zasługi i odwagę poprzez wielokrotne nagradzanie go odznaczeniami. Oto lista jego wyróżnień:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5796, który został mu przyznany 19 października 1922,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Krzyż Wojskowy Karola,
  • Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913.

Jednakże, 9 grudnia 1935 roku, Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości zdecydował o odrzuceniu wniosku o przyznanie mu tego odznaczenia, uzasadniając swoją decyzję „z powodu braku pracy niepodległościowej”.

Przypisy

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 13.01.2023 r.]
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 04.07.1935 r., s. 86.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29.01.1929 r., s. 26.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31.10.1927 r., s. 295.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 26.09.1927 r., s. 286.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 25.08.1927 r., s. 261.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17.03.1927 r., s. 74.
  8. Ranglisten 1918 ↓, s. 597.
  9. Schematismus 1914 ↓, s. 469.
  10. Schematismus 1914 ↓, s. 345.
  11. Schematismus 1912 ↓, s. 457, 557.
  12. Sprawozdanie 1908 ↓, s. 85.
  13. Kolekcja ↓, s. 9.
  14. Kolekcja ↓, s. 8.
  15. Kolekcja ↓, s. 4.
  16. Kolekcja ↓, s. 3.
  17. Kolekcja ↓, s. 2, 4.
  18. Kolekcja ↓, s. 1, 8.
  19. Kolekcja ↓, s. 1.
  20. Straty ↓.

Oceń: Władysław Spławiński

★★★★★
Średnia ocena:4.45 Liczba ocen:8