August Potocki (1847–1905)


August Potocki, noszący herb Pilawa, przyszedł na świat 24 grudnia 1847 roku w Krakowie. Był to niezwykle wpływowy hrabia, który poświęcił swoje życie działaniom na rzecz społeczeństwa oraz rolnictwa. Jego działalność społeczna pozostawiła trwały ślad w pamięci wielu Polaków.

Potocki zmarł 3 czerwca 1905 roku w Warszawie, gdzie przez wiele lat angażował się w różnorodne inicjatywy mające na celu poprawę warunków życia zarówno na wsi, jak i w miastach.

Życiorys

August Potocki był wnukiem Aleksandra Stanisława Potockiego, a jego ojcem był Maurycy Eustachy Potocki. Swą edukację rozpoczął na wydziale prawa w Szkole Głównej w Warszawie, gdzie z czasem zaczął interesować się tematyką rolnictwa oraz hodowli zwierząt. Jako dziedzic majątków w Jabłonnie, Zatorze oraz Woli Starogrodzkiej, odegrał znaczącą rolę w rozwoju regionalnym.

Był również pionierem sportu wyścigowego, pełniąc funkcję wiceprezesa Towarzystwa Wyścigów Konnych aż do końca swojego życia. Jego zaangażowanie w rolnictwo manifestowało się między innymi poprzez organizację wystaw oraz konkursów, które sprzyjały promowaniu nowych rozwiązań w tej dziedzinie.

Ponadto, Udoskonalił gospodarstwo stawowe w Zatorze, gdzie pod opieką Michała Naimskiego oraz po doprowadzeniu kanału z Wieprzówki, staw stał się największym tego typu obiektem w Polsce. 20 maja 1905 roku otrzymał tytuł członka honorowego Krajowego Towarzystwa Rybackiego, co dowodziło jego wpływu na rozwój zainteresowań rybackich w kraju.

Oprócz sukcesów w dziedzinie rolnictwa i sportu, był znany jako birbant warszawski, co w dużej mierze wynikało z jego barwnej osobowości. Był też ojcem Maurycego Stanisława. W 1881 roku został mianowany rosyjskim kamerjunkrem, a w 1900 roku objął godność szambelana, co potwierdza jego znaczenie wśród ówczesnej arystokracji.

Przypisy

  1. Nowoczesne hekatomby. „Nowości Illustrowane”. Nr 14, s. 13, 04.04.1914 r.

Oceń: August Potocki (1847–1905)

Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:22