Krystyna Maria Pieradzka, urodzona 29 lipca 1908 roku w Krakowie, pozostaje ważną postacią w polskiej historiografii, znaną z osiągnięć w dziedzinie mediewistyki. Jej wkład w badania nad historią średniowiecza do dziś cieszy się uznaniem.
W ciągu swojego życia, które zakończyło się 21 stycznia 1986 roku, również w Krakowie, Krystyna Pieradzka wpłynęła na rozwój wiedzy o przeszłości Polski oraz na kształtowanie się polskiej szkoły mediewistycznej.
Życiorys
Krzysztof Pieradzka to wybitna postać, która ukończyła studia z zakresu historii i romanistyki naUniwersytecie Jagiellońskim. W 1932 roku obroniła doktorat pod kierunkiem Jana Dąbrowskiego, co otworzyło jej drzwi do kariery akademickiej.
W 1935 roku rozpoczęła pracę w Katedrze Historii Średniowiecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie zyskała uznanie w środowisku naukowym. W okresie II wojny światowej zaangażowała się w działalność Armii Krajowej. Po zakończeniu konfliktu, w 1945 roku, powróciła na Uniwersytet i objęła kierownictwo Zakładu Historii Powszechnej Średniowiecza.
W swojej pracy badawczej Krystyna Pieradzka skupiła się na dziejach Krakowa w okresie XIII–XVI wieku, a także na historii Śląska i Łużyc. Habilitację uzyskała w 1945 roku, a tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymała w 1972 roku. Po zakończeniu kariery naukowej, jej wkład w rozwój historii pozostaje w pamięci wielu pokoleń.
Krystyna Pieradzka została pochowana na Cmentarzu Rakowickim, w kwaterze D na północy, co stanowi świadectwo jej zasług i znaczenia w polskiej nauce historycznej.
Wybrane publikacje
W dorobku Krystyny Pieradzki znajdują się liczne publikacje, które w znaczący sposób przyczyniły się do badań nad historią i kulturą Polski. Jej prace obejmują różnorodne tematy, często skupiając się na dziejach regionalnych.
- Na szlakach Łemkowszczyzny, wydana w 1939 roku, z reedycją w 1990 i 2009,
- Kaźko Szczeciński (1345-1377) na tle polityki pomorskiej Kazimierza Wielkiego, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Szkolnych, 1947,
- Bitwa pod Legnicą (1241), Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1948,
- Uwagi o bartnictwie na Łużycach, Kraków: Studium Słowiańskie Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1949,
- Walki Słowian na Bałtyku w X-XII wieku, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1953,
- Związki Długosza z Krakowem, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1975.
Przypisy
- Jan WiktorJ.W. Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 218, ISBN 978-83-233-4527-5.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Stanisław Siedlecki (geolog) | Maria Wojtyła-Świerzowska | Stanisław Błeszyński | Emilia Cyfrowicz | Anna Petryszak | Vera Mitrinović | Bolesław Kordas | Henryk Grossmann | Marcin Karas | Jan Marian Włodek | Alberta Labuda | Czesław Jędrzejek | Szymon Datner | Irena Dynowska | Ludwik Górski (chemik) | Władysław Kulczyński (1854–1919) | Małgorzata Grodzińska-Jurczak | Karol Józef Teofil Estreicher | Karol Akerman | Andrzej SkoczowskiOceń: Krystyna Pieradzka