Konstanty Heumann

Wojsko i służby mundurowe

Konstanty Marcin Józef Heumann, urodzony 11 listopada 1888 roku w Krakowie, był wybitnym oficerem w polskiej armii. W trakcie swojej kariery wojskowej osiągnął stopień podpułkownika artylerii w Wojsku Polskim.

Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie; zmarł w 1940 roku w ZSRR, gdzie stał się jedną z wielu ofiar zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Konstanty Heumann przyszedł na świat 11 listopada 1888 roku w Krakowie, gdzie jako syn Konstantego oraz Wandy rozpoczął swoją życiową drogę. W trakcie I wojny światowej miał zaszczyt walczyć w szeregach cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej. Z dniem 1 stycznia 1916 otrzymał mianowanie na stopień podporucznika w korpusie oficerów rezerwy artylerii. Już w 1916 roku jego jednostką macierzystą był pułk haubic polowych nr 45, a dwa lata później służył w pułku artylerii polowej nr 145.

Po zakończeniu działań wojennych, 31 stycznia 1919 roku Konstanty został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej. Potwierdzono wtedy jego stopień porucznika, a jego pierwszym przydziałem było Stacja Zborna i Uzupełnień Formacji Artyleryjskich. Następnie zajął stanowisko dowódcy plutonu żandarmerii w Tarnowie w 5 dywizjonie żandarmerii. W 1921 roku, jako rotmistrz, pełnił służbę w Dowództwie Żandarmerii Wojskowej, gdzie jego jednostką macierzystą był 5 dywizjon żandarmerii wojskowej w Krakowie.

Począwszy od 3 maja 1922 roku, Konstanty został zweryfikowany w stopniu majora, uzyskując 13. lokatę w korpusie oficerów żandarmerii. W lipcu 1922 roku został przeniesiony do korpusu oficerów artylerii, co wiązało się z wcieleniem do 14 pułku artylerii polowej w Poznaniu. Następnie, przeniesiony do 22 pułku artylerii w Rzeszowie, objął stanowisko kwatermistrza 1 sierpnia 1924 roku. W styczniu 1927 roku został dowódcą II dywizjonu tego pułku.

30 września 1929 roku, w wyniku rozkazów dowódcy Okręgu Korpusu Nr X, przeszedł w stan spoczynku. W 1934 roku znajdował się w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Katowice i był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V, pozostając w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V. Mieszkał w Katowicach przy ulicy Poniatowskiego 24 m. 4.

W momencie wybuchu II wojny światowej był zmobilizowany w stopniu podpułkownika artylerii. Po kampanii wrześniowej oraz agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 roku, został aresztowany przez Sowieckich żołnierzy. Ostatnie informacje o nim pochodzą ze Lwowa. W 1940 roku Konstanty padł ofiarą zbrodni NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej, opublikowanej w 1994 roku. Był wymieniony na liście wywózkowej 55/1-97, z numerem 3123 i był dosłownie określony jako Konstanty Nejman (Chojman). Ofiary tej zbrodni zostały pochowane na Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni, który został otwarty w 2012 roku.

Ordery i odznaczenia

Konstanty Heumann został uhonorowany szeregiem odznaczeń, które świadczą o jego odwadze oraz zaangażowaniu w służbę wojskową.

  • Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
  • Srebrny Medal Waleczności 1 klasy,
  • Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913.

Przypisy

  1. Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994, s. 65. [dostęp 17.06.2015 r.]
  2. Zuzanna Gajowniczek: Ukraiński ślad Katynia. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, 1995, s. 76.
  3. Księga adresowa miasta Wielkich Katowic 1935/36 r., Katowice 1935, s. 117, 230.
  4. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 342, 943.
  5. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 396, 452.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 263.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 22 stycznia 1927, s. 14.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 678, 739.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 73 z 30 lipca 1924 roku, s. 417.
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 741, 816.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 26 lipca 1922, s. 566.
  12. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 291.
  13. Spis oficerów 1921 ↓, s. 403, 652.
  14. Poźniakowska-Hanak 2006 ↓, s. 129.
  15. Dziennik Nr 15 1919 ↓, s. 382.
  16. Dziennik Nr 14 1919 ↓, s. 351.
  17. Lista starszeństwa c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 457.
  18. Lista starszeństwa c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1916 ↓, s. 150.

Oceń: Konstanty Heumann

★★★★★
Średnia ocena:4.51 Liczba ocen:17