Witold Karolewski

Wojsko i służby mundurowe

Witold Aleksander Karolewski to postać, której biografia jest nierozerwalnie związana z tragicznymi wydarzeniami II wojny światowej.

Urodził się 28 kwietnia 1890 roku w Krakowie i przez większość swojego życia związany był z Wojskiem Polskim, pełniąc funkcję majora uzbrojenia.

Niestety, los nie był dla niego łaskawy, gdyż stał się jedną z wielu ofiar zbrodni katyńskiej, która wydarzyła się wiosną 1940 roku. Jego przeszłość maluje obraz człowieka oddanego służbie ojczyźnie, a jego tragiczny los przypomina o mrocznych kartach historii.

Życiorys

Witold Karolewski, urodzony w rodzinie Aleksandra i Anny z Parysów, był absolwentem Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego wschodząca kariera wojskowa rozpoczęła się 4 sierpnia 1914 roku, kiedy to zaciągnął się do Legionów. Służył w 7. i 5. pułku piechoty.

Po zakończeniu I wojny światowej, 1 listopada 1918 roku, wstąpił do Wojska Polskiego jako chorąży. Odgrywał również kluczową rolę w bitwie o Lwów. W czasie wojny z 1920 roku był assigned to Parków Uzbrojenia nr 1 i 2. Po wojnie jego kariera zyskała nowy kierunek, kiedy to został przeniesiony do warsztatów amunicyjnych w Krakowie, gdzie objął stanowisko kierownika Laboratorium Analiz Materiałów Wybuchowych.

3 maja 1922 roku uzyskał awans do stopnia kapitana z datą senioratu na 1 czerwca 1919 roku, zajmując 80. lokatę w korpusie oficerów uzbrojenia, a jego oddziałem macierzystym był Okręgowy Zakład Uzbrojenia Nr 1 w Warszawie. Następnie, 18 lutego 1928 roku, awansował na majora z senioratem z 1 stycznia 1928 roku oraz 15. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia. W latach 1928–1939 pracował jako referent w Instytucie Badań Materiałów Uzbrojenia w Warszawie.

Niestety, po wybuchu II wojny światowej, Witold został wzięty do niewoli przez Sowietów i osadzony w Kozielsku. Wiosną 1940 roku poniósł tragiczny koniec w lesie katyńskim, figuruje na liście wywózkowej z 2.04.1940 r., w trzeciej pozycji, numer 38.

Był żonaty z Zofią Bylcówną i miał z nią czworo dzieci. Pośmiertnie, w dniu 5 października 2007 roku, Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło nadał mu stopień podpułkownika. Uroczysty awans ogłoszono 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas ceremonii „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Wymienione osiągnięcia Witolda Karolewskiego to szereg odznaczeń i medali, które świadczą o jego niezwykłych zasługach.

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 3068,
  • Krzyż Niepodległości, przyznany dnia 13 kwietnia 1931,
  • Krzyż Walecznych,
  • Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany 18 lutego 1939.

Przypisy

  1. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  2. M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  3. M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  4. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 297, 847.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21.02.1928 r., s. 50.
  6. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 346.
  7. a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 252.

Oceń: Witold Karolewski

★★★★★
Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:24