Józef Biel


Józef Biel, który przyszedł na świat 16 stycznia 1934 roku w Krakowie, to postać, która znacząco wpisała się w historię Polski okresu powojennego. Urodzony w jednej z najważniejszych i najpiękniejszych miejscowości kraju, spędził swoje życie w Krakowie, gdzie również zmarł 3 marca 1987 roku.

Biel był pułkownikiem Milicji Obywatelskiej, co oznacza, że pełnił istotną rolę w strukturach ochrony porządku publicznego w Polsce w okresie PRL. Jego kariera odzwierciedlała złożony kontekst społeczny i polityczny tamtego czasu, a jego działania miały znaczący wpływ na życie obywateli.

Życiorys

Józef Biel urodził się 16 stycznia 1934 roku, jako syn Jana i Apolonii. Był wszechstronnym sportowcem, piłkarzem oraz bokserem, który reprezentował barwy klubu Cracovia. Dla jego kariery istotna była także działalność społeczna.

Od 1949 roku był członkiem Związku Młodzieży Polskiej, a od 1953 roku przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Po ukończeniu studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 1955 roku rozpoczął pracę jako funkcjonariusz Wojewódzkiego Urzędu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego. W 1956 roku przeniósł się do Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej.

W Milicji Obywatelskiej pełnił wiele istotnych ról, w tym był oficerem operacyjnym w Wydziale III oraz kierownikiem Grupy Wydziału IV. W 1962 roku objął stanowisko kierownika Samodzielnej Sekcji Ogólno-Organizacyjnej, a od 1967 do 1976 roku był zastępcą naczelnika Wydziału Ogólnego, następnie w latach 1976-1981 działał jako naczelnik Wydziału IV Służby Bezpieczeństwa.

W swojej karierze doświadczył wielu trudnych sytuacji, w tym kontuzji, jaką odniósł w trakcie nadzorowania rozbiórki nielegalnie zbudowanego obiektu, który miał służyć jako sala do nauki religii. W 1984 roku został pobity przez demonstrantów w Nowej Hucie. Po przejściu na emeryturę w 1986 roku, Józef Biel kontynuował działalność partyjną, zasiadając w różnych organach Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krakowie.

Jako działacz sportowy, związał się z klubem GTS Wisła Kraków, gdzie od 1966 roku zarządzał sekcją koszykówki, a od 1975 roku pełnił funkcję II wiceprezesa. Za swoje zasługi otrzymał tytuł członka honorowego klubu.

Józef Biel zmarł 4 marca 1987 roku. Jego miejsce spoczynku to cmentarz Rakowicki w Krakowie, gdzie został pochowany.

Awanse

Józef Biel przeszedł przez szereg awansów w swoim wojskowym życiu, co odzwierciedla jego rozwój i zaangażowanie w służbie. Oto lista jego awansów:

  • chorąży (1956),
  • podporucznik (1957),
  • porucznik (1960),
  • kapitan (1963),
  • major (1969),
  • podpułkownik (1976),
  • pułkownik (1983).

Odznaczenia

Józef Biel, znany z wielu osiągnięć, został uhonorowany szeregiem odznaczeń, które świadczą o jego wkładzie w życie społeczne i kulturalne. Oto niektóre z przyznanych mu wyróżnień:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Złote odznaczenie im. Janka Krasickiego,
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”,
  • Złota odznaka „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa”,
  • Złota odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”.

Przypisy

  1. Ryszard Terlecki, Jan Szczepanik, Kościół katolicki w czasach komunistycznej dyktatury. Między bohaterstwem a agenturą. Kraków 2007 r., s.35.
  2. Ryszard Terlecki, Jan Szczepanik, Kościół katolicki w czasach komunistycznej dyktatury. Między bohaterstwem a agenturą. Kraków 2007 r., s.34.
  3. Ryszard Terlecki, Jan Szczepanik, Kościół katolicki w czasach komunistycznej dyktatury. Między bohaterstwem a agenturą. Kraków 2007 r., s.33.
  4. Ryszard Terlecki, Jan Szczepanik, Kościół katolicki w czasach komunistycznej dyktatury. Między bohaterstwem a agenturą. Kraków 2007 r., s.30.

Oceń: Józef Biel

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:19