Adolf Władysław Wierzbicki, znany również pod pseudonimem „Wiktor Rutowski”, to postać o bogatej historii, która odcisnęła swoje piętno na losach Polski. Urodził się 17 września 1897 roku w Krakowie, a zmarł 24 grudnia 1992 roku w Londynie.
Był nie tylko majorem Wojska Polskiego, ale także wybitnym działaczem niepodległościowym, który poświęcił swoje życie dla idei wolności i suwerenności kraju.
Życiorys
Adolf Wierzbicki przyszedł na świat 17 września 1897 roku w Krakowie, w rodzinie Walerii. W trakcie I wojny światowej, pełniąc rolę pomocnika handlowego jako kawaler, podjął decyzję o wstąpieniu do Legionów Polskich, gdzie walczył w szeregach 1 pułku piechoty.
Po zakończeniu działań wojennych, 25 września 1919 roku, jako podoficer Legionów, został wyznaczony na stanowisko podporucznika w piechocie ze skutkiem od 1 października 1919 roku. Jego kariera wojskowa kontynuowała się w 5 pułku piechoty Legionów. W czerwcu 1921 roku miał przydział w Powiatowej Komendzie Uzupełnień 5 pp Leg., a już w listopadzie tego samego roku przesunięto go do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Sochaczewie, gdzie objął stanowisko II referenta.
3 maja 1922 roku, po weryfikacji, uzyskał stopień porucznika, dostając również 878. lokatę w korpusie oficerów piechoty, w dalszym ciągu pozostając w 5 pp Leg. Następnie został transferowany do 72 pułku piechoty, ale pozostał na swoim dotychczasowym stanowisku w PKU Sochaczew. 4 czerwca 1923 roku przydzielono go do PKU Starogard, gdzie był oficerem ewidencyjnym na obszarze powiatu tucholskiego. Już 16 sierpnia 1923 roku został przeniesiony do PKU Zamość na stanowisko II referenta.
1 grudnia 1924 roku awansował na kapitana, z datą starszeństwa przypadającą na 15 sierpnia 1924, zajmując 384. lokatę w korpusie oficerów piechoty. W lutym 1926 roku, w czasie reorganizacji, jego kariera nabrała tempa, gdyż został zatwierdzony na pozycję kierownika II referatu poborowego. Na wiosnę 1927 roku zmieniono mu stanowisko na kierownika I referatu administracji rezerw. W marcu 1939 roku pełnił służbę w Departamencie Uzupełnień Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie jako kierownik referatu Wydziału Uzupełnień.
W czasie II wojny światowej, Wierzbicki służył w Polskich Siłach Powietrznych w Wielkiej Brytanii, gdzie otrzymał numer służbowy RAF P-1182 oraz awansował na majora. Zmarł 24 grudnia 1992 roku w Londynie i został pochowany na cmentarzu Gunnersbury.
Ordery i odznaczenia
Adolf Wierzbicki był osobą wyróżniającą się za swoje zasługi i odwagę w służbie dla ojczyzny. Otrzymał liczne odznaczenia, które świadczą o jego wkładzie w odzyskanie niepodległości oraz heroizmie na polu bitwy.
- Krzyż Niepodległości – przyznany 2 sierpnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Walecznych – nadany dwukrotnie „za czyny orężne w bojach byłego 1 pp Leg.”,
- Srebrny Krzyż Zasługi – odznaczenie przyznane w 1938 „za zasługi w służbie wojskowej”.
Przypisy
- a b c Żołnierze Niepodległości : Wierzbicki Adolf, ps. „Wiktor Rutowski”. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 29.06.2023 r.]
- Jan Koźmiński: Foto grobu majora Adolfa Władysława Wierzbickiego. Niebieska eskadra. [dostęp 29.06.2023 r.]
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 29.06.2023 r.]
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 29.06.2023 r.]
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 29.06.2023 r.]
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 34.
- Rybka i Stepan 2006, s. 439.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 38 z 12 czerwca 1923, s. 391.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 38 z 12 czerwca 1923, s. 393.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 55, 527.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 136, 211.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 369.
- M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260.
- Rybka i Stepan 2006, s. 34.
- Lista starszeństwa 1935, s. 51.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 292, 371, 1353.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 58 z 6 września 1923, s. 545.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 331, 429, 1479.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 131 z 17 grudnia 1924, s. 741.
- Dz. Pers. MSWojsk. Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926, s. 9.
- Przydziały oficerów w związku z reorganizacją Urzędów Poborowych. „Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego Warszawa”. 179, s. 4, 1921-11-05.
- Spis oficerów 1921, s. 40.
- Dz. Rozk. MSWojsk. nr 93 z 1919, poz. 3491.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 32, sprostwowano imiona z „Adolf” na „Adolf Władysław”.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Mieczysław Pietrzyk | Juliusz Gromczakiewicz | Ignacy Drewnowski (oficer) | Zygmunt Bolesław Żywocki | Tadeusz Janiszewski (pilot) | Zygmunt Żytomirski | Jan Gaston Zakrzewski | Kazimierz Dziurzyński | Bolesław Kraupa | Władysław Konrad Czapliński | Edward Kaczor | Stanisław Gądek (oficer) | Karol Karowski | Józef Kutyba | Władysław Potocki | Jan Stanisław Matuszek | Jan Dudziński | Włodzimierz Scholze-Srokowski | Franciszek Żak (pułkownik) | Henryk TomkowiczOceń: Adolf Wierzbicki