Adam Andrzej Tiahnybok był ważną postacią w historii Polski. Urodził się 4 października 1913 roku w Krakowie, a następnie zyskał uznanie jako porucznik w Polskich Siłach Powietrznych. W trakcie swojej kariery zyskał szereg osiągnięć, w tym odznaczenie Virtuti Militari, które jest jednym z najwyższych odznaczeń wojskowych w Polsce.
Tiahnybok zmarł 13 września 1984 roku w Queensbury, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii polskiego lotnictwa. Jego życie i służba stanowią przykład poświęcenia i odwagi w trudnych czasach wojennych.
Życiorys
W 1927 roku Adam Andrzej Tiahnybok zakończył naukę w szkole powszechnej w Krakowie, po czym kontynuował edukację w lokalnym gimnazjum, gdzie ukończył trzy klasy. W 1931 roku podjął decyzję o rozpoczęciu nauki w Szkole Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich. Jego szkolenie zakończyło się w 1934 roku, kiedy to uzyskał kwalifikacje jako mechanik samolotowy, a także zdobył podstawowe umiejętności pilotażowe, po czym został przydzielony do 2. pułku lotniczego. Następnie wziął udział w kursie pilotażu organizowanym przez Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa, co otworzyło mu drogę do przydziału w 122. eskadrze myśliwskiej.
Po wybuchu II wojny światowej, Adam został ewakuowany najpierw do Rumunii, a później do Francji. Po upadku Francji, 12 lipca 1940 roku, przybył do Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił do Polskich Sił Powietrznych, otrzymując numer służbowy RAF P-2216. W dniu 23 marca 1941 roku rozpoczął dodatkowe szkolenie w szkole pilotażu (Flying Training School), a 14 kwietnia 1941 roku rozpoczął trening w 55. Operational Training Unit. Już 31 lipca tego samego roku został przydzielony do 302. dywizjonu myśliwskiego.
Niestety, 28 września 1941 roku Adam miał wypadek, w wyniku którego rozbił samolot Hawker Hurricane IIB. Jego turę lotów bojowych zakończył w styczniu 1943 roku, a następnie został skierowany do Szkoły Podchorążych w Szkocji. Po ukończeniu szkolenia, 15 kwietnia 1943 roku, otrzymał promocję na stopień podporucznika, co zaowocowało krótkim powrotem do służby w dywizjonie 302. Później, 24 maja, został przeniesiony do dywizjonu 308, a po odbyciu kursu oficerskiego zasilił szeregi 308. dm. W czerwcu 1944 roku brał udział w ważnej operacji osłony lądowania w Normandii.
Po zakończeniu kolejnej tury lotów bojowych w listopadzie 1944 roku, Tiahnybok podjął pracę jako instruktor w 61. Operational Training Unit. W czerwcu 1945 roku z sukcesem ukończył kurs instruktorski w 16. Secondary Flying Training School, a w trakcie całej swojej służby wykonał łącznie 191 lotów bojowych.
Po zakończeniu działań wojennych, Adam zdecydował, że nie wróci do Polski, która znalazła się pod kontrolą komunistów. Osiedlił się w Yorkshire, gdzie prowadził własny zakład tapicerski. Po pewnym czasie przyjął obywatelstwo brytyjskie oraz zmienił swoje nazwisko na Bradley.
Ordery i odznaczenia
Adam Andrzej Tiahnybok został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami za swoją wyjątkową służbę. Lista jego wyróżnień obejmuje:
- Krzyż Srebrny Virtuti Militari nr 10784,
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie,
- Medal Lotniczy – trzykrotnie,
- 1939-45 Star,
- Air Crew Europe Star,
- France and Germany Star,
- Defence Medal,
- War Medal 1939–1945.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Henryk Tomkowicz | Franciszek Żak (pułkownik) | Włodzimierz Scholze-Srokowski | Jan Dudziński | Jan Stanisław Matuszek | Władysław Potocki | Józef Kutyba | Karol Karowski | Stanisław Gądek (oficer) | Edward Kaczor | Jan Kubin (generał) | Andrzej Meyer (podpułkownik) | Zdzisław Dziadulski | Jan Sokołowski (oficer) | Jan Wojciech Kiwerski | Jan Kanty Julian Sierawski | Leszek Starzyński | Marian Markiewicz (1895–1965) | Stanisław Ejzerman | Gustaw KieszkowskiOceń: Adam Andrzej Tiahnybok