Gustaw Kieszkowski

Wojsko i służby mundurowe

Gustaw Kieszkowski, noszący herb Krzywda, przyszedł na świat 30 marca 1884 roku w Krakowie. Jego droga życiowa na stałe związana była z historią Wojska Polskiego, w którym awansował do rangi pułkownika piechoty.

Jest on również odznaczony Orderem Virtuti Militari, co podkreśla jego zasługi i odwagę w służbie dla kraju. Warto zaznaczyć, że jego kariera wojskowa zakończyła się kontrowersyjnie, ponieważ został wydalony z korpusu oficerów, co budziło wiele spekulacji i dyskusji wśród współczesnych mu ludzi.

Życiorys

Gustaw Kieszkowski przyszedł na świat 30 marca 1884 roku w Krakowie. Jego pochodzenie sięga rodu Kieszkowskich, którego herb to Krzywda. Był on bezpośrednim potomkiem Kazimierza, Antoniego, prawnukiem Stanisława, wnukiem Henryka oraz synem Czesława i Jadwigi z Pietsch von Ritterschildów (1848–1908). Gustaw miał rodzeństwo: Jerzego (1872–1923), który był prawnikiem oraz historykiem sztuki, Juliusz (ur. 1873), oficer ułanów C. K. Armii, a także Janinę (żonę Walerego Łukaszewicza), Elżbietę, Zofię (żonę Stanisława Madejewskiego), Stanisława (ur. 1879), Zygmunta (ur. 1881) oraz Jana Kazimierza (ur. 1888).

Od 1894 roku Gustaw uczęszczał do C. K. III Gimnazjum w Krakowie, gdzie w 1897 roku ukończył III klasę. Następnie kontynuował naukę, przenosząc się do C. K. Gimnazjum w Sanoku, gdzie w 1902 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. W jego klasie można było spotkać takie osobistości jak Bolesław Keim, Wiesław Krawczyński, Tadeusz Miękisz, Mieczysław Wygrzywalski i Jan Zakrzewski. Podczas okresu nauki w Sanoku pozostawał pod opieką swojego starszego brata Jerzego, który pracował w starostwie c. k. powiatu sanockiego, a Gustaw mieszkał u Amalii Dobrzańskiej w pobliżu szkoły przy ulicy Sobieskiego, a później w domu Karola Gerardisa.

Po ukończeniu edukacji, rozpoczął pracę w Towarzystwie Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie. Już w okolicach 1906 roku zdobył doświadczenie jako nieegzaminowany praktykant w Centralnym Wydziale Szkód. W 1907 został praktykantem egzaminowanym w sekcji I, a następnie awansował w kolejnych latach, osiągając rangę X w 1911 roku oraz IX w 1912 roku, a od 1913 roku był zatrudniony w oddziale III.

Gustaw był również związany z wojskowością. W rezerwie piechoty C. K. Armii, otrzymał mianowanie kadeta od 1 stycznia 1909 roku, z kolei awans na chorążego miało miejsce tego samego dnia, a na podporucznika został mianowany w 1913 roku. Trafił do 56 pułku piechoty w Krakowie. W trakcie I wojny światowej awansował do stopnia porucznika rezerwy 1 września 1915 roku, wciąż pozostając przydzielonym do swojego pułku piechoty nr 56.

Po zakończeniu działań wojennych, zyskał status byłego oficera armii austriackiej i dołączył do Wojska Polskiego. Został zatwierdzony w stopniu porucznika, a 15 lipca 1920 roku, jako oficer Dowództwa Okręgu Generalnego Lwów, otrzymał awans do stopnia majora w piechocie, zaliczając się do grupy oficerów dawnej armii austro-węgierskiej. Podczas wojny polsko-bolszewickiej, w 1920 roku, służył w 6 Dywizji Piechoty. W 1919 roku został awansowany do stopnia podpułkownika piechoty, a w lipcu 1922 roku przekazano mu obowiązki zastępcy dowódcy 12 pułku piechoty w Wadowicach.

W 1924 roku, będąc przydzielonym do tego samego pułku, przeszedł do pracy jako wykładowca w Ob. Szkole Kawalerii. W marcu 1927 roku został przydzielony do 65 pułku piechoty w Grudziądzu jako dowódca pułku. Został mianowany pułkownikiem piechoty 1 stycznia 1928 roku, jednak 30 kwietnia 1934 roku trafił do rezerwy. Przed tym wydarzeniem był zawieszony w czynnościach dowódcy pułku z powodu oskarżeń o nadużycia finansowe, a następnie skazany przez sąd na cztery miesiące twierdzy. W 1935 roku został wydalony z korpusu oficerów za zaciąganie wielu pożyczek od podwładnych oraz z funduszy pułkowych.

Po zakończeniu II wojny światowej, Gustaw budził podejrzenia służb PRL, które podejrzewały go o współpracę z Oddziałem II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

Ordery i odznaczenia

Wśród licznych odznaczeń i medali przyznanych Gustawowi Kieszkowskiemu, można wyróżnić następujące:

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 225 – przyznany 22 lutego 1921 za zrealizowanie 20 sierpnia 1920 akcji na wieś Pikułowice,
  • Krzyż Walecznych – otrzymany dwukrotnie, przed rokiem 1923,
  • Srebrny Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej – przyznany przed rokiem 1916, a z mieczami przed 1918,
  • Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej – przyznany również przed rokiem 1916 i z mieczami przed 1918,
  • Krzyż Wojskowy Karola – otrzymany przed rokiem 1918,
  • Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 – przyznany przed rokiem 1914.

Przypisy

  1. Gustaw Kieszkowski z Kieszkowa h. Krzywda [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 11.10.2021 r.]
  2. Gustaw Kieszkowski. bh.wp.mil.pl. [dostęp 02.04.2021 r.]
  3. Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Krakowie (1945) 1983-1990. inwentarz.ipn.gov.pl. [dostęp 02.04.2021 r.]
  4. Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 43–44.
  5. Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Przenoszę. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 11, s. 98, 31.03.1927 r.
  6. Ryczywół: Rocznik Oficerski 1928, s. 79.
  7. Ryczywół: Rocznik Oficerski 1924, s. 342.
  8. Ryczywół: Rocznik Oficerski 1923, s. 399.
  9. Ryczywół: Rocznik Oficerski 1923, s. 158.
  10. Ryczywół: Rocznik Oficerski 1924, s. 150.
  11. Rozporządzenia Ministerstwa Spraw Wojskowych. Zatwierdzam. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 22, s. 543, 22.07.1922 r.
  12. Odznaczeni za męstwo żołnierze VI. Dywizyi. „Nowości Illustrowane”. Nr 4, s. 7, 22.01.1921 r.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 27 z 21.07.1920 r., s. 596.
  14. Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 639.
  15. Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 498.
  16. Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 379.
  17. Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 139.
  18. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1914. Lwów: 1914, s. 1084.
  19. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1913. Lwów: 1913, s. 1073.
  20. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1912. Lwów: 1912, s. 1000.
  21. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1911. Lwów: 1911, s. 998.
  22. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1910. Lwów: 1910, s. 916.
  23. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1909. Lwów: 1909, s. 916.
  24. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1908. Lwów: 1908, s. 839.
  25. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1907. Lwów: 1907, s. 858.

Oceń: Gustaw Kieszkowski

★★★★★
Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:12