UWAGA! Dołącz do nowej grupy Kraków - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Jan Kubin (generał)

Wojsko i służby mundurowe

Jan Kubin, który przyszedł na świat 19 grudnia 1876 roku w Krakowie, odegrał znaczącą rolę w historii Polski jako generał brygady Wojska Polskiego. Jego życie zakończyło się 13 sierpnia 1927 roku w Wilnie, pozostawiając po sobie ważny ślad w dziejach wojskowości.

Życiorys

Jan Kubin przyszedł na świat 19 grudnia 1876 roku w Krakowie, w rodzinie Ernesta i Anny z domu Wening. Swoje szkolenie rozpoczął jako uczeń gimnazjum w latach 1886–1894, a następnie kształcił się w Akademii Wojskowej w Wiener Neustadt w okresie 1894–1897. Po ukończeniu akademii, uzyskał stopień podporucznika i związał się z zawodową kawalerią cesarskiej i królewskiej armii.

W latach 1901–1903 uczęszczał do Szkoły Wojennej (niem. Kriegsschule) w Wiedniu. Po zakończeniu nauki wrócił do 6 Galicyjskiego Pułku Ułanów, stacjonującego w Rzeszowie. W okresie 1904–1905 pełnił funkcję adiutanta pułku, a od 1905 do 1914 roku był przydzielony do stanowiska adiutanta osobistego komendanta 10 Korpusu, którym byli kolejno: generał piechoty Arthur Georg Pino von Friedenthal, generał kawalerii Heinrich Kummer von Falkenfeld oraz generał piechoty Hugo Meixner von Zweienstamm.

W latach 1912–1913 brał aktywny udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, co było odpowiedzią na sytuację wojenną na Bałkanach. Podczas I wojny światowej walczył na froncie rosyjskim oraz rumuńskim.

W grudniu 1918 roku przyjął ofertę i dołączył do Wojska Polskiego. Od grudnia 1918 do czerwca 1919 roku sprawował funkcję dowódcy powiatu wojskowego w Bielsku-Białej. Podczas konfliktu z bolszewikami pełnił szereg znaczących ról, w tym:

  • adiutant II Brygady Jazdy od 1 czerwca 1919,
  • adiutant Grupy gen. Józefa Lasockiego,
  • szef sztabu Grupy gen. Józefa Lasockiego od 1 sierpnia 1919,
  • szef sztabu 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej,
  • zastępca dowódcy 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej,
  • szef sztabu 8 Dywizji Piechoty od 18 stycznia 1920,
  • szef sztabu Grupy gen. Józefa Lasockiego,
  • szef sztabu 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej od 6 kwietnia 1920,
  • szef sztabu 1 Armii od 8 maja 1920,
  • w dyspozycji Naczelnego Dowództwa od 1 sierpnia 1920,
  • szef sztabu Grupy Nadwiślańskiej od 16 sierpnia 1920,
  • szef sztabu 4 Armii.

W dniu 9 maja 1921 roku Jan Kubin został przydzielony do Inspektoratu Armii Nr II, gdzie pełnił funkcję szefa sztabu Generalnego Inspektoratu Jazdy pod dowództwem generała broni Tadeusza Rozwadowskiego. 3 maja 1922 roku przeszedł weryfikację, uzyskując stopień pułkownika ze starszeństwem z dnia 1 czerwca 1919 roku oraz 4. lokatę w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii).

W kolejnych latach, Kubin pełnił funkcję szefa sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu nr V w Krakowie, gdzie pozostawał oficerm nadetatowym 8 pułku ułanów. 27 września 1923 roku został przydzielony do Inspektoratu Armii Nr IV w Krakowie jako I oficer sztabu. Z dniem 1 czerwca 1924 roku mianowany na dowódcę XVII Brygady Kawalerii w Hrubieszowie, a już 1 grudnia tego samego roku objął dowództwo 3 Samodzielnej Brygady Kawalerii w Wilnie.

W dniu 1 grudnia 1924 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski, na wniosek Ministra Spraw Wojskowych generała dywizji Władysława Sikorskiego, awansował go do stopnia generała brygady z starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku oraz 10. lokatą w korpusie generałów. 1 kwietnia 1927 roku zostało mu udzielone dwumiesięczne urlop z zachowaniem uposażenia, natomiast 31 maja tego samego roku przeszedł w stan spoczynku.

Jan Kubin osiedlił się w Wilnie, gdzie zmarł 13 sierpnia 1927 roku.

Awanse

Jan Kubin, wybitny generał, miał znaczącą karierę wojskową, rozpoczętą od stopnia porucznika. Jego droga awansów armijnych wyglądała następująco:

  • porucznik (niem. Leutnant) – 1897,
  • nadporucznik (niem. Oberleutnant) – z datą starszeństwa od 1 listopada 1901,
  • rotmistrz (niem. Rittmeister) – z datą starszeństwa od 1 maja 1911,
  • major – 1917.

Ordery i odznaczenia

Jan Kubin był wybitnym generałem, którego osiągnięcia zostały docenione za pomocą wielu odznaczeń. Oto lista wyróżnień, które otrzymał w trakcie swojej służby:

  • Krzyż Walecznych – trzykrotnie (po raz pierwszy i drugi w 1922 roku),
  • Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii,
  • Krzyż Jubileuszowy Wojskowy,
  • Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913.

Przypisy

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 14 kwietnia 1922, s. 314.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 10 września 1927, s. 277.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927, s. 70, 88.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924, s. 730.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 125 z 28 listopada 1924, s. 704.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 5 czerwca 1924, s. 309.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 63 z 27 września 1923, s. 584.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 82, 119.
  9. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 93, 615, 675.
  10. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 153.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 29 października 1921, s. 1492.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 23 lipca 1921, s. 1229.
  13. Schematismus 1914 ↓, s. 736.
  14. Schematismus 1914 ↓, s. 100, 638, 736.
  15. Schematismus 1913 ↓, s. 870.
  16. Schematismus 1912 ↓, s. 725.
  17. Schematismus 1908 ↓, s. 138, 792.
  18. Schematismus 1909 ↓, s. 142, 810.
  19. Schematismus 1910 ↓, s. 818.
  20. Schematismus 1906 ↓, s. 136, 774.
  21. Schematismus 1905 ↓, s. 766.
  22. Schematismus 1904 ↓, s. 761.
  23. Schematismus 1903 ↓, s. 1030.
  24. Schematismus 1902 ↓, s. 1031.
  25. Awans majowy w c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”, Nr 100 z 3 maja 1911.

Oceń: Jan Kubin (generał)

★★★★★
Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:16