Bernard Halbrajch


Bernard Halbrajch, znany również pod pseudonimem Jakub, był postacią o niezwykłym życiorysie. Urodził się w 1916 roku w Krakowie, gdzie spędził swoje młodzieńcze lata.

Jako działacz komunistyczny, w szczególności zasłynął swoją odwagą oraz zaangażowaniem w walkę o sprawiedliwość społeczną. Był jednym z żołnierzy Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) oraz Gwardii Ludowej (GL). Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 19 lutego 1943 roku w Krakowie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii walki o wolność.

Życiorys

Bernard Halbrajch pochodził z żydowskiej rodziny inteligenckiej. W latach trzydziestych zaangażował się w lewicowy ruch młodzieżowy, prawdopodobnie w KZMP. Jako sierżant Wojska Polskiego brał udział w wojnie obronnej w 1939 roku, gdzie został wzięty do niewoli przez Niemców, z której zdołał uciec, wracając do Krakowa.

Po powrocie szybko nawiązał kontakt z przed-PPR-owską organizacją komunistyczną „Polska Ludowa”, której przewodniczył Ignacy Fik. Był jednym z współorganizatorów Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) na terenach krakowskiego getta. Od momentu powstania tej organizacji, współpracował w tworzeniu oddziałów ŻOB w Tarnowie, Rzeszowie oraz Bochni. Dodatkowo, prowadził łączność między ŻOB a Polską Partią Robotniczą (PPR) oraz Gwardią Ludową (GL).

Od października 1942 do lutego 1943 roku pełnił funkcję dowódcy grupy wypadowej „Iskra”, uczestnicząc w różnorodnych akcjach dywersyjnych organizowanych przez ŻOB oraz GL w Krakowie. W drugiej połowie grudnia 1942 roku, uczestniczył również w konferencji IV Obwodu PPR, gdzie został mianowany zastępcą Józefa Zająca, dowódcy GL Okręgu Kraków.

Tragicznie zginął na Grzegórzkach w Krakowie. Po swojej śmierci, w 1948 roku, został pośmiertnie odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy.

Przypisy

  1. M.P. z 1948 r. nr 43, poz. 189.
  2. JózefJ. Zając JózefJ., Toczyły się boje, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 1965 r., s. 54, 55.

Oceń: Bernard Halbrajch

Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:5