Feliks Czech

Wojsko i służby mundurowe

Feliks Czech, urodzony w 1894 roku w Krakowie, był postacią niezwykle ważną w historii Polski. Jako podporucznik Legionów Polskich, pełnił kluczową rolę w działaniach na rzecz niepodległości.

Jego życie, chociaż tragicznie przerwane 19 lutego 1916 roku w Chełmie, pozostawiło po sobie trwały ślad w pamięci rodaków. Feliks Czech był nie tylko żołnierzem, ale także działaczem, który aktywnie przyczynił się do walki o wolność, za co został odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Jego odwaga i poświęcenie zasługują na szczególne upamiętnienie oraz docenienie, jako że w czasach zaborów wielu Polaków stawało do walki o niezależność.

Życiorys

Feliks Czech urodził się w 1894 roku w Krakowie, w rodzinie Zofii. Świat edukacji rozpoczął w c. k. I Wyższej Szkole Realnej w Krakowie, a od 1911 roku kontynuował naukę na Wydziale Inżynierii Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Już w 1912 roku zaprzyjaźnił się z Polskimi Drużynami Strzeleckimi, gdzie pod opieką Józefa Olszyny-Wilczyńskiego, który później został generałem Wojska Polskiego, rozpoczął swoją militarną przygodę. Służył w pierwszej kompanii akademickiej, przygotowując się do dalszej służby w wojsku.

Dalszą część kariery związał z instruktarzem Komendy II Okręgu PDS w Krakowie, szczególnie w rejonach Pcimia oraz Lubnia, które znajdują się w powiecie myślenickim. 10 stycznia 1914 roku awansował na podoficera-kadeta, co oznaczało znaczący krok w jego wojskowej drodze.

W momencie wybuchu I wojny światowej, 8 sierpnia 1914 roku, zgłosił się do oddziałów strzeleckich. Zaledwie dwa miesiące później, 9 października, został mianowany podporucznikiem piechoty przez Józefa Piłsudskiego. Objął dowodzenie IV plutonem 2. kompanii V batalionu. Niestety, w grudniu 1914 roku, podczas bitwy pod Łowczówkiem, odniósł poważne rany, co zmusiło go do hospitalizacji w Szpitalu Cesarzowej Zofii w Wiedniu.

Po powrocie do służby, Czecha przydzielono do plutonu w 4. kompanii V batalionu 5 pułku piechoty. 2 lipca 1915 roku uzyskał awans na chorążego z odznakami XII rangi. W swoim wojskowym życiu walczył w kampaniach lubelskiej oraz wołyńskiej, przysparzając chwały nie tylko sobie, ale i swoim towarzyszom broni.

Jednak tragicznie zakończona historia Feliksa Czecha miała miejsce 19 lutego 1916 roku, gdy zmarł w Szpitalu Rezerwowym nr 11 w Chełmie. Został pochowany na cmentarzu wojskowym w tym mieście, gdzie spoczywa w zasłużonej pamięci.

Ordery i odznaczenia

Feliks Czech, znany ze swoich wybitnych osiągnięć, został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami. Poniżej przedstawiamy jego najważniejsze medale i odznaczenia:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6464 – przyznany 17 maja 1922,
  • Krzyż Niepodległości – nadany 19 grudnia 1930 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Przypisy

  1. Marek Gałęzowski, Czech Feliks [w:] idem, My idziemy w zórz świtanie... Sylwetki oficerów Legionów Polskich poległych i zmarłych w walce o niepodległość w latach 1914–1916, Warszawa: IPN, 2019, s. 51.
  2. a b c d e f Żołnierze Niepodległości : Czech Feliks. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 11.09.2022 r.]
  3. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 2 z 06.01.1923 r., s. 19.
  4. M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.
  5. Mianowania. „Goniec Polowy Legionów : Dziennik rozporządzeń Komendy Legionów Polskich”. 8, s. 2, 14.07.1915 r. Piotrków.

Oceń: Feliks Czech

★★★★★
Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:14