Michał Korczewski, urodzony 16 września 1889 roku w Krakowie, to postać o niezwykłym wkładzie w rozwój nauk botanicznych. Jako polski botanik, biochemik i fitofizjolog, przez wiele lat pełnił funkcję kierownika Katedry Fizjologii Roślin w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.
Poza swoją działalnością naukową, Korczewski był również cenionym nauczycielem, kształcącym pokolenia młodych badaczy. Zmarł 28 lipca 1954 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy oraz wiele inspirujących prac, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy o roślinach.
Życiorys
Michał Korczewski urodził się w rodzinie Antoniego Zająca oraz Barbary z Bartosików. W 1918 roku został adoptowany przez Adama Korczewskiego. Swoją edukację rozpoczął w Gimnazjum św. Anny, a następnie od 1908 roku studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1916 roku uzyskał stopień doktora na podstawie rozprawy dotyczącej wpływu koncentracji glukozy na szybkość wzrostu kropidlaka, a habilitację zdobył w 1922 roku, opierając się na pracy poświęconej badaniom nad oksydazą jodkową wydzielaną przez grzybnię kropidlaka.
W tym samym roku przeniósł się do Warszawy, gdzie objął ważne stanowisko kierownika Katedry Fizjologii Roślin na Wydziale Ogrodniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Pełnił funkcję dziekana Wydziału Ogrodniczego w latach 1924–1926 oraz 1933–1938, a od 1938 roku był prorektorem tej uczelni. W 1937 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego, co stanowiło zwieńczenie jego kariery akademickiej. W okresie swojej kariery miał możliwość odbywania staży zagranicznych, między innymi u profesora V. H. Blackmana na Uniwersytecie w Leeds oraz u noblisty F. G. Hopkinsa z Uniwersytetu w Cambridge.
Korczewski prowadził badania eksperymentalne nad enzymami grzybni Aspergillus niger oraz, wspólnie z Franciszkiem Majewskim, badania dotyczące funkcji i mechanizmu wchłaniania makroelementów, takich jak potas i fosfor. W czasach II wojny światowej angażował się w tajne nauczanie, co było niezwykle istotne dla zachowania ciągłości edukacji w Polsce.
Po zakończeniu wojny skoncentrował się na pracy teoretycznej i dydaktycznej. W późnych latach 40-tych prowadził odczyty radiowe na temat biochemii i fizjologii, co przyczyniło się do upowszechnienia wiedzy w tych dziedzinach. Był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności, a także aktywnie uczestniczył w Polskim Towarzystwie Botanicznym, Polskim Towarzystwie Fizjologicznym oraz Towarzystwie Naukowym Warszawskim oraz w zagranicznych towarzystwach naukowych.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Krzysztof Koper | Antoni Weyssenhoff | Zbigniew Mirek | Władysław Serczyk | Tomasz Komornicki (gleboznawca) | Wanda Wyhowska de Andreis | Antoni Czubryński | Danuta Boba | Anna Brożek (filozof) | Tadeusz Charzewski | Grzegorz Sinko | Józef Kremer | Paweł Jarkowski | Jerzy Mycielski (historyk) | Józef Wierzyński | Bogusław Leśnodorski | Mateusz z Krakowa | Wanda Bobkowska | Jacek Gancarzewicz | Witold SenissonOceń: Michał Korczewski