Władysław Gurbiel


Władysław Gurbiel to postać, która wywarła znaczący wpływ w historii polskiej kawalerii. Urodził się 2 kwietnia 1888 roku w Krakowie, gdzie także spędził ostatnie chwile swojego życia, odchodząc 10 czerwca 1960 roku.

W trakcie swojej kariery wojskowej, Gurbiel osiągnął stopień majora, co stanowiło wyraz jego umiejętności oraz zaangażowania w służbie dla Wojska Polskiego.

Życiorys

Władysław Gurbiel przyszedł na świat 2 kwietnia 1888 roku w Krakowie. Jego życie zawodowe zaczęło się w bankowości, gdzie pracował jako urzędnik. W kontekście pierwszej wojny światowej, 16 sierpnia 1914 roku zdecydował się na służbę w Legionach Polskich, wstępując do nich w początkowej fazie ich działalności. W czasie wojny był związany z Szpitalem Koni Legionów Polskich oraz 6 Pułkiem Piechoty. Już 6 kwietnia 1917 roku znalazł się na liście osób uprawnionych do odznaczenia Krzyżem Wojskowym Karola.

Latem 1917 roku, po kryzysie przysięgowym, wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego, gdzie został przydzielony do 2 Pułku Ułanów. Jego dalsze losy wojenne były równie dramatyczne; po bitwie pod Rarańczą w lutym 1918 roku doświadczył internowania w Synowódzku.

18 marca 1919 roku, jako podoficer byłych Legionów Polskich, który służył w 2 Pułku Szwoleżerów, otrzymał awans na stopień podporucznika kawalerii ze skutkiem od 1 marca 1919 roku. W ciągu następnych miesięcy, 7 maja 1919 roku, przeniesiono go do 6 Pułku Ułanów, a 15 września tego samego roku przydzielono go do Głównego Kwatermistrzostwa Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego.

Po zakończeniu działań wojennych, kontynuował swoją służbę wojskową w 6 Pułku Ułanów, stacjonując w Stanisławowie. Dnia 3 maja 1922 roku, w wyniku weryfikacji, potwierdzono mu stopień rotmistrza, z datą starszeństwa 1 czerwca 1919, zajmując 180. lokatę w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku oficjalnie kawalerii). Z kolei 27 stycznia 1930 roku został mianowany majorem, ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 roku oraz 4. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. W marcu tego roku powierzono mu funkcję kwatermistrza w jego macierzystym pułku.

W marcu 1934 roku Gurbiel został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI. Ostatecznie, 30 czerwca tego samego roku przeszedł w stan spoczynku.

Władysław Gurbiel zakończył swoje życie 10 czerwca 1960 roku w Krakowie. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się w grobie rodzinnym na Cmentarzu Salwatorskim, w sektorze SC4-1-14.

Ordery i odznaczenia

Władysław Gurbiel otrzymał wiele odznaczeń, które świadczą o jego zasługach i poświęceniu. Wśród nich wyróżniają się:

  • Krzyż Niepodległości, przyznany 4 lutego 1932,
  • Krzyż Walecznych, którym został odznaczony dwukrotnie,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, nadany 10 listopada 1928.

Przypisy

  1. Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 27.10.2021 r.]
  2. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 15.05.2021 r.]
  3. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 11 z 07.06.1934 roku, s. 144.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 8 z 31.03.1930 roku, s. 100.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 2 z 28.01.1930 roku, s. 24.
  6. Rocznik Oficerski 1932, s. 145.
  7. Rocznik Oficerski 1928, s. 295, 344.
  8. Rocznik Oficerski 1924, s. 553, 602.
  9. Rocznik Oficerski 1923, s. 611, 679.
  10. Spis oficerów 1921, s. 249.
  11. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 92 z 14.10.1919 roku, poz. 3432, jako Włodzimierz Gurbiel.
  12. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 55 z 20.05.1919 roku, s. 1730, jako Włodzimierz Gurbiel.
  13. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 01.04.1919 roku, poz. 1148, jako Włodzimierz Gurbiel.
  14. M.P. z 1932 r. nr 29, poz. 35 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  15. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

Oceń: Władysław Gurbiel

Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:7