Stefan Migdał

---

Życiorys

Stefan Migdał przyszedł na świat 13 stycznia 1895 roku w Krakowie, jako syn Jana oraz Anny. Jego życie od wczesnych lat było pełne zaangażowania w działania na rzecz niepodległości. W marcu 1912 roku dołączył do Związku Strzeleckiego, co zainicjowało jego militarną karierę.

Podczas I wojny światowej, od 7 sierpnia 1914 roku, walczył w Legionach Polskich, gdzie pełnił funkcję starszego sierżanta w 1 Pułku Piechoty I Brygady Legionów Polskich. Był także zastępcą komendanta IV sekcji Plutonu Wielickiego. Po kryzysie przysięgowym został aresztowany i osadzony w Twierdzy Przemyśl. Następnie działał jako żołnierz POW i wstąpił do 1 Dywizji Piechoty Legionów.

Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej, Migdał pracował w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie. W kwietniu 1928 roku przeszedł z 3 Okręgowego Szefostwa Intendentury w Grodnie do Rejonowego Zakładu Żywnościowego w Poznaniu, gdzie objął stanowisko pełniącego obowiązki kierownika. 21 października 1928 roku zameldował się w Poznaniu, na ul. Wały ks. Józefa 12. 10 września 1929 roku przeprowadził się na ul. Solną 14. Wkrótce potem został zarządcą Składnicy Materiału Intendenckiego w Poznaniu.

W dniu 15 sierpnia 1933 roku Migdał został przeniesiony do korpusu oficerów intendentów, a jego awans na stopień majora nadano z dniem 1 stycznia 1936 roku, z 4. lokatą w korpusie oficerów intendentów. W marcu 1939 roku pełnił służbę w Szefostwie Intendentury Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu, kierując samodzielnym referatem zasobów materiałowych.

W obliczu wybuchu II wojny światowej, w 1940 roku był internowany w Rumunii, a później trafił do obozu jenieckiego Oflagu VI B Dössel. Od 1918 był członkiem Związku Legionistów Polskich, a od 1987 roku pełnił funkcję Prezesa Zarządu Głównego oraz Komendanta Naczelnego tej organizacji.

Stefan Migdał był również autorem książek wydanych przez Wydawnictwo Śląsk, w tym „Opolszczyzna przeciw faszyzmowi” (Katowice 1960) oraz „Piłsudczyzna w latach pierwszej wojny światowej. Zarys działalności i ideologii” (Katowice 1961).

Odszedł z tego świata 1 czerwca 1993 roku w Krakowie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się w alei zasłużonych cmentarza Rakowickiego w Krakowie, gdzie został pochowany w kwaterze LXIX pasB-2-1.

Stefan Migdał był żonaty z Stanisławą z domu Mika, która przyszła na świat 1 maja 1898 roku w Wieliczce, a zmarła 28 maja 1949 roku. Para miała jednego syna, Tadeusza, urodzonego 10 sierpnia 1922 roku w Grodnie, który zmarł 5 lipca 2018 roku.

Ordery i odznaczenia

Stefan Migdał został odznaczony wieloma prestiżowymi nagrodami za swoje zasługi. Poniżej przedstawiamy listę jego odznaczeń, które potwierdzają jego nieoceniony wkład w historię Polski oraz walkę o niepodległość.

• Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 3 czerwca 1993),
• Krzyż Niepodległości (2 sierpnia 1931),
• Krzyż Walecznych,
• Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1938),
• Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928),
• Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa, 1929).

---

Oceń: Stefan Migdał

---