Alfons Thoman

Wojsko i służby mundurowe

Alfons Hieronim Thoman, znany również jako Thomann, przyszedł na świat 5 kwietnia 1885 roku w Grzegórzkach. Jego życie zakończyło się po roku 1949. Thoman był podpułkownikiem w Korpusie Kontrolerów Wojska Polskiego, co świadczy o jego znaczącym zaangażowaniu w sprawy narodowe oraz wojskowe.

Oprócz jego roli w wojsku, Alfons Thoman był aktywnym działaczem ewangelickim oraz osobą zaangażowaną w ruch niepodległościowy, co podkreśla jego wkład w rozwój społeczności lokalnej. Ponadto, jego pasja do literatury ujawniła się w jego działalności jako bibliofil, co czyni go postacią o wyjątkowym dorobku kulturalnym.

Życiorys

Alfons Thoman przyszedł na świat 5 kwietnia 1885 roku w Grzegórzkach, wówczas w obrębie powiatu krakowskiego w Królestwie Galicji i Lodomerii. Urodził się w rodzinie Hieronima i Karoliny z Langów. W 1904 roku zakończył edukację w Gimnazjum św. Jacka w Krakowie z wyróżnieniem, co odzwierciedlało jego pilność i zdolności.

W 1901 roku współtworzył tajny Związek im. Szymona Konarskiego, gdzie pełnił rolę skarbnika oraz członka zarządu centralnego. Dodatkowo, od roku 1903 działał jako komendant hufca szkolnego w Krakowie, dalej rozwijając swoje umiejętności organizacyjne. W 1911 roku uzyskał absolutorium na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W kolejnych latach zaangażował się w zakładanie Związku Akademików oraz Komitetu Akademików Polskiej Młodzieży Ewangelickiej w Krakowie, a w 1913 awansował w Magistracie stoł. król. miasta Krakowa na stanowisko nadetatowego praktykanta kancelaryjnego.

W okresie 1908–1909 Thoman odbył obowiązkową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii jako jednoroczny ochotnik. 1 stycznia 1912 roku uzyskał stopień kadeta rezerwy. Przypisany do Pułku Piechoty Nr 13 w Opawie, znanym jako „Krakowskie Dzieci”, brał udział w walkach na frontach I wojny światowej, w tym na froncie rosyjskim, włoskim oraz rumuńskim, dowodząc batalionem. 1 listopada 1914 roku awansował na stopień porucznika rezerwy, a 1 maja 1916 roku uzyskał stopień nadporucznika.

W Wojsku Polskim zajmował istotne stanowiska, w tym szefa wydziału w Departamencie Gospodarczym Ministerstwa Spraw Wojskowych oraz szefa adiutantury Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie. 1 grudnia 1924 roku prezydent RP nadał mu stopień podpułkownika z datą efektu od 15 sierpnia 1924 oraz 2. lokatą w korpusie oficerów kontrolerów. Z dniem 30 kwietnia 1933 roku przeszedł w stan spoczynku. Po zakończeniu służby mieszkał w Warszawie przy ul. Senatorskiej 29.

Thoman był autorem wspomnień dotyczących zarówno okresu przed I wojną światową, jak i samego konfliktu, które publikował w czasopismach takich jak „Polska Zbrojna” i „IKC”. Był osobą wszechstronną, znaną jako erudyta i bibliofil. W latach 1934–1936 pełnił rolę prezesa Towarzystwa Bibliofilów Polskich, które istniało w Warszawie od 1921 roku. Znalazł czas na przekształcenie organizacji, przywracając jej stabilność finansową i dostosowując do aktualnych warunków. Jako członek zarządu Związku Przyjaciół Litwy w Warszawie, angażował się również w życie społeczności lokalnej.

Alfons Thoman odgrywał ważną rolę w działalności ewangelickiej, należąc do Wydziału Kościelnego Polaków Ewangelików Małopolski. 17 kwietnia 1933 roku w ewangelicko-augsburskim kościele Świętej Trójcy w Warszawie zawarł związek małżeński z Józefą Tomasińską. Niestety, jego życie zgasło po roku 1949, pozostawiając po sobie ślad w historii.

Ordery i odznaczenia

Alfons Thoman był odznaczony wieloma wyróżnieniami za swoje zasługi i działalność na rzecz kraju. Poniżej wymienione są nagrody, które otrzymał w uznaniu jego osiągnięć:

  • Złoty Krzyż Zasługi – nadany 10 listopada 1938 roku „za zasługi w służbie wojskowej”,
  • Medal Niepodległości – przyznany 6 czerwca 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
  • Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
  • Krzyż Wojskowy Karola.

W dniu 4 kwietnia 1938 roku Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości dokonał ponownego rozpatrzenia jego wniosku, jednak nie przyznano mu Krzyża Niepodległości.

Przypisy

  1. Fedorowicz 2017 ↓, s. 242.
  2. Bąbel 2006 ↓, s. 264–265.
  3. Bąbel 2006 ↓, s. 256, przyp. 33 na s. 265.
  4. Szturc 2006 ↓, s. 52.
  5. Chwalewik 2004 ↓, s. przyp. 92 na s. 368, 372.
  6. 450 lat Reformacji pod Wawelem 2008 ↓, s. 79.
  7. Z warsztatu bibliografa 1991 ↓, s. 24.
  8. Rocznik Oficerski 1938 ↓, s. 681.
  9. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 293, 433.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 27, 969.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 31.12.1932 r., s. 470.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17.12.1924 r., s. 733.
  13. Nominacje 1914 ↓, s. 6.
  14. Schematismus 1914 ↓, s. 355.
  15. Ranglisten 1918 ↓, s. 210.
  16. Ranglisten 1916 ↓, s. 172.
  17. Ranglisten 1917 ↓, s. 373.
  18. Ranglisten 1918 ↓, s. 483.
  19. Schamatismus 1913 ↓, s. 527.
  20. Schamatismus 1913 ↓, s. 486.
  21. Schamatismus 1914 ↓, s. 405.
  22. Sprawozdanie 1904 ↓, s. 84.
  23. Roczniki 1923 ↓, s. 27, 1069.

Oceń: Alfons Thoman

★★★★★
Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:8