Marian Tadeusz Zajączkowski, urodzony 15 sierpnia 1903 roku w Krakowie, był postacią, która odcisnęła swoje piętno w historii Wojska Polskiego.
Pełnił funkcję podpułkownika dyplomowanego artylerii, wykazując się nie tylko wielką wiedzą wojskową, ale także cennym doświadczeniem w służbie.
Zmarł 12 sierpnia 1975 roku w Londynie, a jego życie i kariera pozostają w pamięci wielu jako przykład oddania i profesjonalizmu w służbie ojczyźnie.
Życiorys
Marian Zajączkowski urodził się 15 sierpnia 1903 roku w Krakowie. Jego wczesna edukacja odbyła się w Korpusie Kadetów Nr 1 we Lwowie, gdzie uzyskał nie tylko gruntowną wiedzę, ale i przystosowanie do służby wojskowej. W ciągu swojego życia zaangażował się w powstania śląskie, które były istotnym wydarzeniem w historii Polski. Po ukończeniu Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu w 1924 roku, 24 września 1924 roku został mianowany podporucznikiem przez Prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego, co miało miejsce ze starszeństwem od 1 lipca 1923 oraz z 13. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W dniu nominacji został wcielony do 12 pułku artylerii polowej w Złoczowie.
W latach 1928–1933 pełnił funkcję instruktora w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim, co stanowiło ważny krok w jego karierze. Następnie, we wrześniu 1933 roku, został przeniesiony do 8 pułku artylerii lekkiej w Płocku. 22 lutego 1934 roku awansował na stopień kapitana, z datą starszeństwa od 1 stycznia tegoż roku oraz z 71. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Z dniem 3 listopada 1934 roku,\nMaciej Zajączkowski.
W marcu 1939 roku Marian pełnił służbę w 2 dywizjonie artylerii konnej w Dubnie, gdzie dowodził 1 baterią. W czasie kampanii wrześniowej był odpowiedzialny za stanowisko pomocnika szefa Oddziału IV Sztabu Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”. Po klęsce wrześniowej podróżował przez Litwę i Szwecję, aż dotarł do Francji, a później do Wielkiej Brytanii, gdzie zdobył doświadczenie jako oficer sztabowy 10 Brygady Kawalerii Pancernej w Forfar oraz w sztabie Naczelnego Wodza w Londynie. W 1944 roku dołączył do 2 Korpusu we Włoszech.
Po zakończeniu działań wojennych Marian Zajączkowski osiedlił się w Londynie, gdzie zaczął pracować jako kartograf w Ordnance Survey. Na przestrzeni lat aktywnie uczestniczył w polskich organizacjach społecznych oraz wojskowych, w sposób szczególny angażując się w życie społeczności polskiej na uchodźstwie. Był blisko spokrewniony z Maciejem Zajączkowskim, co podkreśla jego silne więzi rodzinne.
Marian Zajączkowski został odznaczony Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, a także wieloma innymi odznaczeniami zarówno polskimi, jak i brytyjskimi. Zmarł 12 sierpnia 1975 roku w Londynie, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiego wojska.
Przypisy
- Dymek 1999, s. 161.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 11 z 07.06.1934 r., s. 179.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 5 z 23.02.1934 r., s. 48.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 11 z 28.09.1933 r., s. 200.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 439, 491.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 102 z 01.10.1924 r., s. 561-562.
- a b c d Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 29, s. 99, Grudzień 1975. Koło Lwowian w Londynie.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Tadeusz Franciszek Foryś | Alfons Thoman | Tadeusz Klimowski | Władysław Gurbiel | Roland Bogusz | Jan Biały | Franciszek Hynek | Rudolf Kawiński | Karol Kurek | Kazimierz Albin | Rudolf Towarek | Wanda Sarna | Stefan Migdał | Tadeusz Abłamowicz | Wrócisław Smoleński | Tadeusz Trapszo (pułkownik) | Mieczysław Bujak | Stanisław Riess | Stanisław Wyderka | Józef Zończyk BohuszOceń: Marian Zajączkowski