Antoni Pająk (żołnierz)

---

Życiorys

Antoni Pająk przyszedł na świat 11 października 1897 roku w Krakowie, w rodzinie Franciszka oraz Jadwigi z Perków. Już w młodym wieku dołączył do Drużyny Bartoszowej, co stanowiło początek jego zaangażowania w działalność wojskową.

W wrześniu 1914 roku zaciągnął się do 3 pułku piechoty (LP). Wspólnie z jednostką uczestniczył w trudnych walkach na frontach Besarabii oraz Karpatach. Podczas Bitwy pod Kostiuchnówką został ranny, jednak po rekonwalescencji kontynuował służbę w komendzie placu, mając na uwadze takie miejsca jak Dęblin, Zamość oraz Zambrów.

W roku 1918 wziął udział w bitwach pod Rawą Ruską, a już w kwietniu 1919 objął stanowisko dowódcy plutonu w 5 kompanii 2 pułku piechoty Legionów. Przeszedł z nim całą trasę bojową podczas wojny polsko-bolszewickiej. Jego największym osiągnięciem okazała się heroiczna obrona placówki w Trzeszczanach 2 września 1920 roku, gdzie dzielnie bronił pozycji otoczonej przez bolszewików. Mimo odniesienia rany, zdołał przedostać się do swoich, wykorzystując bagnet i granaty. Jego odwaga została uhonorowana przyznaniem Orderu Virtuti Militari.

Po zakończeniu kariery wojskowej Antoni Pająk pracował m.in. na stacji kolejowej w Włodzimierzu Wołyńskim. Po przejściu na emeryturę w 1937 roku, jego dalsze losy pozostają niejasne, szczególnie fakt dotyczący jego udziału w kampanii wrześniowej. Został tragicznie zamordowany w więzieniu znajdującym się na Zamku Lubelskim 21 listopada 1941 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się w Lublinie.

Ordery i odznaczenia

Antoni Pająk, wybitny żołnierz, zasłużył na wiele wyróżnień za swoje bohaterskie czyny. Poniżej przedstawiamy jego odznaczenia:

• krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4548,
• krzyż Niepodległości,
• krzyż Walecznych,
• brązowy krzyż Zasługi.

---

Oceń: Antoni Pająk (żołnierz)

---