UWAGA! Dołącz do nowej grupy Kraków - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Władysław Pieniążek

Wojsko i służby mundurowe

Władysław Karol Pieniążek, znany jako znamienity pułkownik, urodził się 18 maja 1885 roku w Krakowie. Był oficerem, który swoją karierę związał z Wojskiem Polskim, gdzie odznaczał się jako pułkownik dyplomowany piechoty.

Jego działalność i służba w armii mają znaczenie w historii Wojska Polskiego, choć data jego śmierci pozostaje nieznana.

Życiorys

Władysław Karol Pieniążek, syn Karola oraz Franciszki z domu Piesch, przyszedł na świat 18 maja 1885 roku w Krakowie. Jego kariera wojskowa rozpoczęła się na początku I wojny światowej, kiedy to w połowie 1915 roku otrzymał stopień kapitana w c. k. armii.

W roku 1920 objął stanowisko szefa sztabu Okręgu Etapowego Tarnopol. W tym czasie, 15 lipca, został zatwierdzony w stopniu majora ze wsteczną datą, obowiązującą od 1 kwietnia 1920, w korpusie piechoty, w gronie oficerów będących wcześniej w cesarskiej i królewskiej armii. W dalszej części jego służby, 3 maja 1922 roku, uzyskał weryfikację na stopień podpułkownika z datą starszeństwa przypadającą na 1 czerwca 1919 oraz lokatą 183 wśród oficerów piechoty.

10 lipca 1922 roku Pieniążek został powołany w charakterze zastępcy dowódcy 19 pułku piechoty w Lwowie, co jednocześnie wiązało się z jego przeniesieniem z Departamentu I Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. 1 listopada tego samego roku dostał polecenie służby w Sztabie Generalnym z możliwością rocznego doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej.

Od 3 listopada 1924 do 15 października 1925 roku roku uczestniczył w IV Kursie Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. 1 grudnia 1924 roku awansował na pułkownika ze starszeństwem z dnia 15 sierpnia tego samego roku, zajmując 39. lokatę w korpusie oficerów piechoty. Po uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, 15 października 1925 roku został przydzielony do Inspektoratu Armii Nr V we Lwowie, w charakterze I oficera sztabu.

Jego status w Wojsku Polskim znacznie się umocnił, gdy 30 listopada 1926 roku został na stałe powołany do Komitetu do Spraw Uzbrojenia i Sprzętu, którym przewodniczył generał dywizji Leonard Skierski. 7 marca 1927 roku Pieniążek objął dowództwo piechoty dywizyjnej 11 Dywizji Piechoty w Stanisławowie, gdzie pełnił funkcję zastępcy dowódcy dywizji podlegającego generałowi brygady Kazimierzowi Łukoskiemu. W międzyczasie, od 10 listopada 1931 do 15 lipca 1932, uczył się na VI Kursie Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie.

Po ponad ośmiu latach pełnienia funkcji dowódcy piechoty dywizyjnej, od 31 sierpnia 1935 roku, przeszedł w stan spoczynku. W drugiej połowie lat 30. Pieniążek piastował stanowisko komendanta Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny oraz VI Okręgu Związku Rezerwistów. Był także autorem „Strzeleckiej Pieśni Rezerwistów”, a także Pieśni Rezerwistów Zawodników Strzeleckich.

W czasie II wojny światowej zakończył swoją karierę jako więzień w sowieckim obozie w Starobielsku, co zapewne miało wpływ na postrzeganie jego dotychczasowej działalności wojskowej.

Ordery i odznaczenia

Władysław Pieniążek był postacią niezwykle odznaczoną i szanowaną, a jego osiągnięcia znalazły odzwierciedlenie w licznych medalach i odznaczeniach, które przyznano mu w uznaniu za zasługi dla kraju.

  • Krzyż Niepodległości, przyznany 9 listopada 1931,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 11 listopada 1934,
  • Krzyż Walecznych, przyznany mu czterokrotnie w latach 1921 i 1922,
  • Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany dwukrotnie, 17 marca 1930 oraz 18 lutego 1939,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

Przypisy

  1. Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 336.
  2. The Katyn Forest Massacre: hearings before the Select Committee to Conduct Investigation of the Facts, Evidence and Circumstances of the Katyn Forest Massacre, Waszyngton 1952.
  3. Władysław Pieniążek. „Wschód”. Nr 62, s. 1, 10.10.1937 r.
  4. Władysław Pieniążek. Strzelecka Pieśń Rezerwistów na nutę: „Hej strzelcy wraz! Nad nami orzeł biały”. „Wschód”. Nr 59, s. 8, 10.09.1937 r.
  5. Pieśń Rezerwistów zawodników strzeleckich. „Wschód”. Nr 89, s. 9, 10.07.1938 r.
  6. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 04.07.1935 r., s. 85.
  7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 11.11.1934 r., s. 229 „za zasługi na polu organizacji, wyszkolenia i administracji wojska”.
  8. M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  9. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  10. M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.
  11. Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 15, 487.
  12. Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15.04.1931 r.), Sztab Główny WP, Warszawa 1931, s. 3.
  13. Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 114, 160.
  14. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 17.03.1927 r., s. 71.
  15. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1924, s. 168, 341.
  16. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17.12.1924 r., s. 731.
  17. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 42 z 01.11.1922 r., s. 820.
  18. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22.07.1922 r., s. 543.
  19. Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 179, 398.
  20. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 08.06.1922 r., s. 25.
  21. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 27 z 21.07.1920 r., poz. 671.
  22. Mianowania w armii. „Głos Narodu”. Nr 355, s. 2, 16.07.1915 r.
  23. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 26.01.1934 r., s. 22.

Oceń: Władysław Pieniążek

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:6