Antonina Latinik-Rieger

---

Życiorys

Antonina Latinik-Rieger przyszła na świat 17 października 1906 roku w Krakowie, będąc trzecią córką Franciszka Latinika oraz Heleny z rodziny Stiasny-Strzelbickich. Jej starszymi siostrami były Anna (1902–1969) oraz Irena (1904–1975). Ukończyła I Państwowe Gimnazjum Żeńskie w Krakowie, gdzie w 1924 roku uzyskała świadectwo maturalne. W latach 1924–1932 studiowała na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego i otrzymała tytuł magistra. Ponadto w 1931 roku ukończyła Studium Wychowania Fizycznego na UJ oraz odbyła studia na Południowoszwedzkim Instytucie Gimnastycznym w Lund. Mimo że jej ojciec, pod wpływem swojego brata, lekarza Jana Latinika, był przeciwny jej planom studiowania medycyny, Antonina zrealizowała swoją ścieżkę edukacyjną.

W latach 1927-1928 Latinikówna była aktywną zawodniczką sekcji floretu AZS Kraków. W 1928 roku zdobyła złoty medal podczas pierwszych w historii mistrzostw floretu kobiet w Polsce, wyprzedzając takie zawodniczki jak Maria Wanda Dubieńska oraz Jadwigę Rieger. Oprócz floretu, Antonina wiele godzin poświęcała także innym sportom, takim jak turystyka górska, jazda na nartach oraz pływanie. W 1932 roku uzyskała dyplom nauczyciela szkół średnich, a następnie rozpoczęła pracę jako nauczycielka wychowania fizycznego i geografii – najpierw w Krakowie, a od 1932 roku w Katowicach.

28 czerwca 1932 roku poślubiła Andrzeja Riegera (1906–1940), prokuratora oraz rezerwistę Wojska Polskiego. Ceremonia zaślubin miała miejsce w kościele św. Anny w Krakowie, a następnie, ze względu na wyznanie męża, przeniesiono ją do ewangelickiego kościoła św. Marcina. Małżeństwo doczekało się dwóch synów: Janusza (urodzonego w 1934 roku) oraz Jerzego (urodzonego w 1938 roku). Rodzina spędzała wakacje najczęściej nad polskim morzem w Jastarni, w dworze w Tryńczy nad Wisłokiem, gdzie gościli również swoich rodziców, lub w Drohobyczu u siostry Anny Latinik-Popiel.

Po niemieckiej inwazji na Polskę we wrześniu 1939 roku, Andrzej Rieger próbował dotrzeć do punktu zapasowego swojego pułku na Wołyniu, obawiając się prześladowań ze strony Niemców. Wraz z żoną i synami wyruszył w towarzystwie, ale 14 września 1939 roku, w Turzysku koło Kowla, Antonina oddzieliła się od męża i przeniosła do mieszkania swoich rodziców w Krakowie. Andrzej Rieger, po zameldowaniu się w komendach garnizonu w Łucku i Równem, otrzymał skierowanie do Ostroga. 17 września 1939 roku zgłosił się do koszar Korpusu Ochrony Pogranicza, gdzie niestety został aresztowany przez Sowietów. Zginął w wyniku zbrodni katyńskiej, będąc zamordowanym w Katyniu w dniach 23 lub 24 kwietnia 1940 roku.

W czasie okupacji niemieckiej, od kwietnia 1940 do kwietnia 1944 roku, Antonina Latinik pracowała jako stenotypistka w Instytucie Rozrachunkowym (Verechnungsinstitut) w Krakowie. Jej zaangażowanie poświęcone było również Armii Krajowej, gdzie przepisywała tajne instrukcje na maszynie, które często ukrywała w piecu kaflowym swojego mieszkania. Utrzymywała kontakt z podziemnym ruchem poprzez dowódcę podchorążówki AK, znanego później przez jej synów jako „pan Iga”.

Od maja do grudnia 1944 roku Antonina pracowała w Centralnym Biurze Fabryki Sukna Rakszawa jako sekretarka. Po zakończeniu II wojny światowej jej kariera zawodowa przebiegała poprzez różne instytucje, w tym Bank Gospodarstwa Spółdzielczego oraz Bank Rolny, a także jako kierowniczka księgowości w Narodowym Banku Polskim. Od 1969 roku aż do swojej śmierci w 1989 roku pełniła funkcję urzędniczki w Kurii Metropolitalnej w Krakowie, mieszczącej się przy ul. Franciszkańskiej 3. Została uhonorowana odznaczeniem Krzyża Pro Ecclesia et Pontifice.

Antonina zmarła 18 października 1989 roku i została pochowana w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze Ł, w rzędzie południowym.

Publikacje

Antonina Latinik-Rieger pozostawiła po sobie ważny wkład w literaturę naukową. Wśród jej publikacji wyróżnia się praca zatytułowana:

• Latinikówna A., Über die Architektur der Knochenspongiosa, Cracovie 1932. Extrait du Bulletin de l’Académie Polonaise des Sciences et des Lettres. Classe de Médicine, s. 63–75.

---

Oceń: Antonina Latinik-Rieger

---